Osobowa struktura samostanowienia w komunikacji
[Personal Structure of Self-determination]
Artykuł nierecenzowany w wydawnictwie zbiorowymMiejsce: Sandomierz
Rok wydania: 2011
Tytuł publikacji: Człowiek i rodzina w przestrzeni medialnej
Redaktorzy: Jarosław Jęczeń
Strony od-do: 25-37
Streszczenie: Prawda o człowieku z całą jego osobową strukturą samostanowienia winna być imperatywem dla każdego nadawcy komunikującego się z drugim człowiekiem, tak w komunikacji międzyludzkiej, jak i za pomocą mass mediów. Przyjęcie tej prawdy i funkcjonowanie zgodnie z nią uczyni komunikację więcej interpersonalną aniżeli międzyludzką, a przestrzeń, jaką tworzą mass media i stojący za nimi konkretni ludzie – personalną przestrzenią komunikacji. „Prawda to bowiem «lógos», który tworzy «diálogos», a więc komunikację i komunię. Prawda, dzięki której ludzie wychodzą poza subiektywne opinie i odczucia, pozwala im wznosić się ponad uwarunkowania kulturowe i historyczne oraz spotykać na płaszczyźnie oceny wartości i istoty rzeczy” . Mass media nie tylko winny się kierować w swej misji tym przesłaniem, że człowiek jest sobą poprzez prawdę, ale pomagać współczesnemu człowiekowi w poszukiwaniu prawdy o nim samym w zderzeniu z nihilizmem, czyli utratą wartości najbardziej ludzkich, moralnych i religijnych oraz w konfrontacji z kryzysem wokół prawdy i wolności. Stosunek dziennikarzy do prawdy jest rodzajem karty identyfikacyjnej, więcej, świadectwem ich profesjonalnych kwalifikacji jako pracowników w dziedzinie informacji. On powinien prowadzić do podwójnej wierności – przede wszystkim wierności ich własnej misji i dalej wierności zobowiązaniom wobec tych, którym służą. Szczególnie dziś, kiedy kultura medialna jest przepojona typowo postmodernistyczną mentalnością, dla której jedyna absolutna prawdą jest ta, że nie istnieją prawdy absolutne, a gdyby nawet istniały, byłyby niedostępne dla ludzkiego rozumu i tym samym pozbawione znaczenia . Nie wolno zapominać, że „bez prawdy – jak pisze Benedykt XVI w swojej encyklice Caritas in veritate - wizja życia staje się empiryczna i sceptyczna, niezdolna wznieść się ponad praxis, ponieważ nie szuka wartości — a czasem nawet znaczenia — które pozwoliłyby ją ocenić i ukierunkowywać. Wierność człowiekowi wymaga wierności prawdzie, która jako jedyna gwarantuje wolność (por. J 8, 32) i możliwość integralnego rozwoju ludzkiego” . W odniesieniu do prawdy – pisze Wojtyła – zawiera się poniekąd „kres” osobowej struktury samostanowienia. Gdy człowiek jako podmiot działający osiąga ten „kres”, wówczas w jakiejś mierze spełnia siebie samego. Osobowa struktura tego spełnienia odpowiada na gruncie doświadczenia autoteleologii człowieka. Wskazuje ona tym samym na to, że człowiek jest sam dla siebie celem. Nasz Filozof wyjaśnia to następująco: „Człowiek na tyle o w taki sposób jest dla siebie celem, an ile jego czyny – oraz zawarte w tych czynach chcenia, wybory, rozstrzygnięcia – znajdują w samym człowieku swój kres. Kres ten znajdują zaś na gruncie transcendentnego odniesienia do prawdy” . To odniesienie do prawdy, ta autoteleologia, spełnienie się człowieka warunkuje prawidłowe tworzenie wspólnoty, ponieważ spełnia się poprzez drugich. To kolejna prawda, która przemawia za tym, iż człowiek powinien być drogą mass mediów, a „sensu i celów mediów należy szukać w podstawie antropologicznej” , czy jak to przedstawiliśmy tutaj, w personalistycznej koncepcji czynu ludzkiego .
Słowa kluczowe: samostanowienie, wolność, prawda, komuniakcja
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jarosław Jęczeń",
title = "Osobowa struktura samostanowienia w komunikacji",
journal = "",
year = "2011",
pages = "25-37"
}
Cytowanie w formacie APA:
Jęczeń, J. (2011). Osobowa struktura samostanowienia w komunikacji. , 25-37.