Posługa społeczna Kościoła – nowe wyzwanie dla Kościoła w Polsce
[The social Service of Church - a new Challenge for the Church in Poland]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Teologia Praktyczna (ISSN: 1642-6738)
Rok wydania: 2010
Tom: 11
Strony od-do: 179-188
Streszczenie: W nowej sytuacji, w jakiej znalazł się Kościół w Europie i w Polsce po przełomie 1989 roku, a jeszcze bardziej po rozszerzeniu Unii Europejskiej o kolejne 10 krajów Europy Środkowo-Wschodniej w 2004 roku, zyskały na znaczeniu badania teologicznopastoralne. Jednym z celów tych badań jest teologiczna interpretacja rzeczywistości w celu wypracowania diagnozy aktualnej sytuacji społeczno-kulturowej, w której Kościół podejmuje działalność zbawczą. Dopiero na podstawie tej diagnozy można przejść do następnego etapu refleksji teologicznopastoralnej, której celem jest poszukiwanie terapii pastoralnej adekwatnej do aktualnej sytuacji człowieka i społeczeństwa. Zważywszy na fakt, iż człowiek jest istotą społeczną z natury, jednym z ważniejszych obszarów działalności zbawczej Kościoła jest posługa społeczna. Składa się na nią duszpasterstwo społeczne i apostolat społeczny katolików świeckich. Warto zgłosić pod refleksję pytanie, jaki jest stan badań teologicznopastoranych w tym zakresie tematycznym w Polsce? Miejmy nadzieję, że to pytanie zrodzi szerszą dyskusję na temat posługi społecznej Kościoła w środowisku polskich pastoralistów. Ze względu na dużą dynamikę zmian w zakresie preferowanych wartości, przekonań i stylów życia współczesnych społeczeństw, zwłaszcza w kręgu kultury euroatlantyckiej, działalność pastoralną Kościoła powinna cechować wrażliwość kairologiczna. Adhortacja apostolska "Pastores dabo vobis" wskazuje, że posługa duszpasterska powinna być dostosowana do epoki i środowiska, w których jest realizowana. Współczesny duszpasterz musi nauczyć się rozpoznawać, „dokąd zmierza dzisiejsze społeczeństwo, odkrywać jego głębokie potrzeby duchowe, określać konkretne i główne zadania oraz odpowiadające im metody duszpasterskie, by stosownie odpowiedzieć ludzkim oczekiwaniom” (PDV 5). Dzisiejsza posługa pastoralna domaga się badania postępu we wszystkich dziedzinach wiedzy i pragmatyki życiowej. Duszpasterz musi nauczyć się odczytywać i teologicznie interpretować znaki czasu. Do tego nie wystarczy powierzchowna obserwacja rzeczywistości, przytaczanie danych statystycznych lub wyników często tendencyjnych sondaży prasowych. Potrzebne są gruntowne badania naukowe, zwłaszcza badania w zakresie nauk społecznych, ukazujące pełny obraz rzeczywistości społeczno-kulturowej i kościelnej (zob. PDV 10). Wydaje się, że rzeczywistość działalności społecznej Kościoła w Polsce domaga się gruntownych badań teologicznopastoralnych, zwłaszcza badań empiryczno-pastoralnych. Ponadto rośnie zapotrzebowanie na nowe opracowania naukowe tej dynamicznej rzeczywistości oraz praktyczne podręczniki dla duszpasterzy i świeckich animatorów posługi społecznej.
Słowa kluczowe: duszpasterstwo społeczne, apostolat społeczny
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Posługa społeczna Kościoła – nowe wyzwanie dla Kościoła w Polsce",
journal = "Teologia Praktyczna",
year = "2010",
pages = "179-188"
}
Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2010). Posługa społeczna Kościoła – nowe wyzwanie dla Kościoła w Polsce. Teologia Praktyczna, 179-188.