Wiesław Przygoda

Podstawy teologiczne i kierunki rozwoju wolontariatu charytatywnego w Polsce
[Theological Basis and development's Directions of charitable Volunteering in Poland]

Artykuł nierecenzowany w wydawnictwie zbiorowym

Miejsce: Skarżysko-Kamienna
Rok wydania: 2007
Tytuł publikacji: Miłość na nowo odkryta
Redaktorzy: Wiesław Przygoda, Jerzy Karbownik
Strony od-do: 153-168
Streszczenie: Wolontariat jawi się jako platforma współpracy Kościoła i państwa, katolików i wszystkich ludzi dobrej woli w realizacji wspólnego celu, jakim jest pomoc innym w potrzebie. Dla wolontariuszy jest to wspaniała szkoła życia społecznego, wychowania obywatelskiego i patriotycznego, a dla katolików dodatkowo szkoła apostolstwa. Walory wolontariatu docenił Benedykt XVI w encyklice "Deus caritas est", wskazując, że to „zaangażowanie stanowi dla młodych szkołę życia i uczy solidarności, gotowości do dawania nie tylko czegoś, ale siebie samych. Antykulturze śmierci, która wyraża się na przykład w narkotykach, przeciwstawia w ten sposób miłość, która nie szuka samej siebie, ale która właśnie w gotowości «utracenia siebie» (Łk 17, 33 i nn) dla drugiego jawi się jako kultura życia” (DCE 30). Wolontariat stanowi zatem szansę dla Kościoła, który dzięki niemu może lepiej wypełnić swoją misję służebną w świecie; stanowi szansę także dla państwa, które może lepiej wywiązać się ze swoich zobowiązań względem słabych i niedomagających obywateli; stanowi wreszcie szansę na spełnione, wartościowe, a nawet święte życie dla samych wolontariuszy.
Słowa kluczowe: wolontariat, apostolstwo, działalność charytatywna, duchowość miłosierdzia



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Podstawy teologiczne i kierunki rozwoju wolontariatu charytatywnego w Polsce",
journal = "",
year = "2007",
pages = "153-168"
}

Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2007). Podstawy teologiczne i kierunki rozwoju wolontariatu charytatywnego w Polsce. , 153-168.