Wiesław Przygoda

Podstawy eklezjologiczne duszpasterstwa
[Ecclesiological Fundamentals of Pastoral ]

Rozdział w podręczniku akademickim

Miejsce: Lublin
Rok wydania: 2000
Tytuł publikacji: Teologia pastoralna
Redaktorzy: Ryszard Kamiński
Strony od-do: 340-344
Streszczenie: Chrześcijaństwo jest religią pośrednictwa i nie zna takiej relacji między Bogiem a człowiekiem, która by nie implikowała pośrednictwa Chrystusa i Kościoła. Chrystus jest jedyną drogą do Ojca (zob. J 14, 6), ale dla człowieka jest On dostępny w Kościele, w którym nadal żyje i działa w absolutnej jedności z Duchem Świętym. Kościół jest równocześnie owocem zbawienia i pośrednikiem zbawienia. Misja Kościoła jest konieczna dla świata, dla zbawienia wszystkich ludzi, nie tylko tych w pełni włączonych do wspólnoty Kościoła, lecz także tych, którzy Boga szczerym sercem szukają (KKK 16). Bóg jest przyczyną sprawczą zbawienia, Chrystus głównym Pośrednikiem tego zbawienia, a Kościół sługą Chrystusowego pośrednictwa zbawczego. Dlatego duszpasterstwo ma źródło chrystologiczne, natomiast w realizacji przyjmuje kształt eklezjologiczny. Struktury eklezjalne duszpasterstwa uobecniają i rozwijają Chrystusowe dzieło zbawienia w widzialnej, czasowo-historycznej przestrzeni oraz w społecznym kształcie Kościoła. Wszelkie duszpasterstwo powinno mieć charakter eklezjalny. Stąd wynikają konsekwencje dla działań pastoralnych Kościoła. Zgodnie z aksjomatem klasycznej filozofii – “agere sequitur esse” – wszelkie działania Kościoła winny wypływać i być zgodne z jego naturą. Niedopuszczalne są inicjatywy pastoralne oderwane od istoty i posłannictwa Kościoła. Mogą one być nieczytelne, a nawet szkodliwe dla osiągnięcia podstawowego celu, dla którego Kościół został ustanowiony. Z powyższego wynika postulat rozwijania działalności duszpasterskiej mającej na uwadze pogłębianie świadomości eklezjalnej. Pomiędzy rozumieniem Kościoła a zaangażowaniem duszpasterskim zachodzi ścisła korelacja. Od pojmowania Kościoła i jego posłannictwa zależy w znacznym stopniu projektowanie, planowanie, przygotowywanie różnorodnych inicjatyw duszpasterskich przez kompetentną władzę kościelną oraz mobilizacja duchowieństwa i świeckich do ich realizacji.
Słowa kluczowe: teologia pastoralna, eklezjologia, duszpasterstwo