Zasady i postulaty personalizmu chrześcijańskiego w teologii nadziei
[The principles and postulates of Christian personalism in the theology of hope]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Roczniki Teologii Moralnej (ISSN: 2081-1810)
Rok wydania: 2009
Strony od-do: 67-80
Streszczenie: Każda koncepcja człowieka pociąga za sobą określoną wizję nadziei. Obecne czasy przyniosły kompromitację nadziei opartych na antropocentryzmie, relatywizmie, racjonalizmie, empiryzmie i sceptycyzmie. Także tradycyjne nauczanie Kościoła, ujmujące tę cnotę statycznie i indywidualistycznie, zdaje się być dziś niewystarczające. W odnowie refleksji nad nadzieją, podobnie jak w odnowie całej nauki o cnotach, korzystnym okazuje się sięgnięcie do zasad personalizmu chrześcijańskiego. W świetle tego rodzaju refleksji o człowieku nadzieja jawi się nie jako bierne oczekiwanie na bliżej nieokreślone szczęście, ale jako pełny zaangażowania udział osoby w jej urzeczywistnianiu się. Tego rodzaju zaangażowanie się człowieka na rzecz własnej przyszłości odpowiada jego godności. Ponieważ gwarantem tej godności jest Bóg-Osoba, to można powiedzieć, że nadzieja osoby jest samą Osobą.
Słowa kluczowe: nadzieja, cnoty teologalne, aretologia, personalizm
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Tadeusz Zadykowicz",
title = "Zasady i postulaty personalizmu chrześcijańskiego w teologii nadziei",
journal = "Roczniki Teologii Moralnej",
year = "2009",
pages = "67-80"
}
Cytowanie w formacie APA:
Zadykowicz, T. (2009). Zasady i postulaty personalizmu chrześcijańskiego w teologii nadziei. Roczniki Teologii Moralnej, 67-80.