Chrystopraksyzm doktryny chrzcielnej
[Christopraxis of baptismal doctrine]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Teologia i Człowiek (ISSN: 1731-5638)
Rok wydania: 2016
Tom: 35
Numer czasopisma: 3
Strony od-do: 55-76
Streszczenie: Teologicznomoralna refleksja nad sakramentem chrztu stawia sobie za cel ukierunkowanie na życiową praktykę tego, co wyraża chrzest; podkreśla obowiązek wprowadzania w życie zasad i norm, które mają swoje źródło w darach chrztu św.; wskazuje moralne konsekwencje wewnętrznego przekształcenia człowieka w tym sakramencie. Refleksja ta ma zatem charakter praktyczny. Ponieważ jej przedmiotem jest ostatecznie praktyka „nowego życia w Chrystusie”, posiada ona cechę, którą można nazwać chrystopraksyzmem. Tak rozumiany chrystopraksyzm wynika bezpośrednio z doktryny chrzcielnej i obejmuje całe życie człowieka oraz wszystkie kręgi jego odniesień (do Boga, do innych ludzi, do samego siebie). Do postaw moralnych, które szczególnie należy wiązać z chrztem należą: wdzięczność, nawrócenie, wiara, miłość, jedność.
Słowa kluczowe: chrzest, chrystopraksyzm, sakramentologia moralna
Dostęp WWW: http://apcz.pl/czasopisma/index.php/TiCz/article/view/TiCz.2016.030/11284
DOI: 10.12775/TiCz.2016.030
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Tadeusz Zadykowicz",
title = "Chrystopraksyzm doktryny chrzcielnej",
journal = "Teologia i Człowiek",
year = "2016",
number = "3",
pages = "55-76"
}
Cytowanie w formacie APA:
Zadykowicz, T. (2016). Chrystopraksyzm doktryny chrzcielnej. Teologia i Człowiek, 3, 55-76.