Moral boundaries of beauty
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Rocznik Teologii Katolickiej (ISSN: 1644-8855)
Rok wydania: 2016
Tom: 15
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 125-135
Streszczenie: Refleksja nad pięknem powinna uwzględniać także jego aspekty moralne, a więc relację do dobra. Na wzajemny stosunek piękna i dobra wskazuje terminologia hebrajska i grecka, która tym samym słowem (hebr. tob, gr. kalos, agathos) określa zarówno piękno jak i dobro. W koncepcji arystotelesowsko-tomistycznej każdy byt jest piękny i zarazem dobry, ponieważ ma swoje źródło w stwórczym działaniu Boga. Ze względu na dokonującą się współcześnie subiektywizację i relatywizację piękna należy podkreślić, że na to miano zasługuje jedynie to, co stanowi odbicie piękna wiecznego. Nie jest zatem piękne wszystko, co człowiek tworzy i za takie uznaje. Piękne jest to, co jest dobre i co prowadzi ku dobru. Poza tą granicą wyznaczoną przez dobro istnieje tylko piękno pozorne, a nawet brzydota, która bywa nazywana pięknem, choć nim nie jest. Dążenie ku pięknu wiecznemu, tworzenie piękna w sobie i wokół siebie, wzrastanie w pięknie jest moralnym obowiązkiem człowieka.
Słowa kluczowe: piękno, dobro, moralność
Dostęp WWW: http://rtk.uwb.edu.pl/art/2016.2-8.pdf
DOI: 10.15290/rtk.2016.15.2.08
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Tadeusz Zadykowicz",
title = "Moral boundaries of beauty",
journal = "Rocznik Teologii Katolickiej",
year = "2016",
number = "2",
pages = "125-135"
}
Cytowanie w formacie APA:
Zadykowicz, T. (2016). Moral boundaries of beauty. Rocznik Teologii Katolickiej, 2, 125-135.