"[…] Non urbs, tamen urbibus ipsa major". The Image of The Hague in the Dutch Literature and Art of the 17th and 18th Century
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Werkwinkel-Journal of Low Countries and South African Studies (ISSN: 1896-3307)
Rok wydania: 2015
Tom: 10
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 37-66
Streszczenie: Haga to w dobie niderlandzkiego "Złotego Wieku" miejsce szczególne. Ta licząca sobie w 1622 roku aż 15.000 mieszkańców miejscowość nie posiadała praw miejskich. Niezwykły, paradoksalny charakter Hagi trafnie oddał w łacińskim enkomionie Caspar Barlaeus, nazywając ją „nie-miastem, lecz większą aniżeli miasto” (“non urbs, tamen urbibus ipsa / Major”). O charakterze i tożsamości Hagi decydowały bowiem cechy właściwe organizmom miejskim. Co więcej, to w Hadze istniał od schyłku XVI wieku dwór stadhoudera Holandii i Zeelandii. W Hadze obradowały też Stany Generalne: "Hic edicta Patrum, et magni decreta Senatus / Colligit, et patriae prospicit una suae" – napisał Caspar Barlaeus. Z całych Niderlandów ściągali tam więc delegaci poszczególnych prowincji, mieszczanie i przedstawiciele rycerstwa, którzy uczestniczyli w zgromadzeniach stanowych. Niejednoznaczna tożsamość Hagi - miasta, a zarazem nie-miasta - wyłania się m.in. poetyckich utworów enkomiastycznych (laudes urbium) oraz prozatorskich opisów (descriptiones urbium). W niniejszym artykule wizerunek Hagi oraz retoryczne konstrukcje jej tożsamości omówiono na przykładzie łacińskiego enkomionu Caspara Barlaeusa Haga oraz niderlandzkiego epigramatu Constantijna Huygensa “’s Gravenhage” z cyklu Dorpen [Wsie]. Literackie obrazy tożsamości Hagi następnie porównano z alegorycznym przedstawieniem graficznym autorstwa rytownika Jana Caspara Philipsa z dzieła Jacoba de Riemera Beschryving van ‘s Graven-hage [Opisanie Hagi, 1730]. Stawiając pytania o retoryczną konstrukcję tożsamości Hagi w jej wizerunkach literackich oraz o ich związek z przedstawieniami artystycznymi wskazano na znaczenie rywalizacji Republiki Zjednoczonych Prowincji z Południowymi Niderlandami oraz na polityczny wymiar starań mających na celu podniesienie znaczenia i wartości Hagi będącej de facto najważniejszym (po Amsterdamie) ośrodkiem politycznym nowego państwa północnoniderlandzkiego. Odwołano się także do mechanizmów historycznoliterackiej geografii renesansu północnego będących tematem rozpraw i studiów Profesora Andrzeja Borowskiego.
Słowa kluczowe: Haga (Niderlandy), enkomion renesansowy, Złoty XVII Wiek Niderlandów, historia miast, geografia kulturowa, renesans północny
Dostęp WWW: http://www.degruyter.com/view/j/werk.2015.10.issue-2/werk-2015-0011/werk-2015-0011.xml
DOI: 10.1515/werk-2015-0011
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Marcin Polkowski",
title = "''[…] Non urbs, tamen urbibus ipsa major''. The Image of The Hague in the Dutch Literature and Art of the 17th and 18th Century",
journal = "Werkwinkel-Journal of Low Countries and South African Studies",
year = "2015",
number = "2",
pages = "37-66"
}
Cytowanie w formacie APA:
Polkowski, M. (2015). "[…] Non urbs, tamen urbibus ipsa major". The Image of The Hague in the Dutch Literature and Art of the 17th and 18th Century. Werkwinkel-Journal of Low Countries and South African Studies, 2, 37-66.