Organizacje paramilitarne wsparciem bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Na przykładzie Polski i Ukrainy
[Paramilitary organizations supporting the security of local communities, as shown in the example of Poland and Ukraine]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyWspółautorzy: Damian Duda
Miejsce: Wrocław
Rok wydania: 2018
Tytuł publikacji: Globalne i lokalne perspektywy bezpieczeństwa państwa
Redaktorzy: Jan Maciejewski, Monika Zawartka, Sławomir Fiodorów
Strony od-do: 329-351
Streszczenie: Głównym celem tego artykułu jest próba analizy ukraińskich ochotniczych batalionów w hybrydowej wojnie w Donbasie, w porównaniu z polskim ruchem paramilitarnym. Analiza obejmuje prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktu hybrydowego, czynników determinujących pojawienie się organizacji paramilitarnych, ich strukturę i sposób funkcjonowania w strefie konfliktu, sposób działania w obliczu niebezpieczeństwa w czasie pokoju oraz ich rolę na poziomie krajowym i regionalnym na międzynarodowa skale. Autorzy artykułów przedstawiają dwie główne hipotezy. Po pierwsze, pojawienie się paramilitarnych ochotniczych batalionów jest naturalną konsekwencją braku wyspecjalizowanych struktur bojowych w hybrydowej wojnie. Po drugie, stworzone przez siebie organizacje paramilitarne wzmacniają świadomość społeczną i poczucie odpowiedzialności za niezależność kraju, bez względu na to, o jakim kraju mówimy. Czy polskie i ukraińskie organizacje paramilitarne mają te same funkcje? Jaka jest ich przyszłość? Odpowiedzi na te i inne podobne pytania można znaleźć w tym artykule.
Słowa kluczowe: organizacje paramilitarne, bezpieczeństwo, Polska, Ukraina, wojna hybrydowa
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Urszula Soler and Damian Duda",
title = "Organizacje paramilitarne wsparciem bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Na przykładzie Polski i Ukrainy",
journal = "",
year = "2018",
pages = "329-351"
}
Cytowanie w formacie APA:
Soler, U. and Damian Duda(2018). Organizacje paramilitarne wsparciem bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Na przykładzie Polski i Ukrainy. , 329-351.