Maria Mocarz-Kleindienst

Audiodeskrypcja po rosyjsku – analiza językowa
[Audio description in Russian – linguistic analysis]

Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowany

Miejsce: Katowice
Rok wydania: 2020
Tytuł publikacji: Jednostki języka w systemie i w tekście 3
Redaktorzy: Andrzej Charciarek, Anna Zych, Ewa Kapela
Strony od-do: 129-137
Streszczenie: Audiodeskrypcja jako werbalny dźwiękowy przekaz treści wizualnych wychodzi naprzeciw potrzebom osób z dysfunkcją wzroku. Usługa ta coraz częściej jest obecna w produkcjach audiowizualnych zarówno w krajach Europy Zachodniej, jak i w Polsce oraz w Rosji. Na gruncie rosyjskim usługa ta najczęściej nosi nazwę tyflokomentarz. W niniejszym artykule podjęto próbę opisu wybranych zjawisk językowych w rosyjskich wersjach audiodeskrypcji opracowanej na potrzeby emisji dwóch filmów, należących do tzw. klasyki kina radzieckiego: "Biurowy romans" oraz "Moskwa nie wierzy łzom". Uwaga została skoncentrowana na następujących zagadnieniach: częstotliwości użycia i rodzajach nazw własnych, obecności zaimków (głównie osobowych i wskazujących), jakości przymiotników i wyrazach wartościujących, nacechowanych ekspresywnie. Z uwagi na fakt, że audiodeskrypcja jest skrótowym, zwięzłym przekaz treści wizualnych, podjęto próbę analizy, jakie obiekty obecne w obrazie najczęściej podlegają intersemiotycznemu opisowi na potrzeby osób niewidomym i niedowidzących.
Słowa kluczowe: audiodeskrypcja, tyflokomentarz, tyfloprzekład, skrypt



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Maria Mocarz-Kleindienst",
title = "Audiodeskrypcja po rosyjsku – analiza językowa",
journal = "",
year = "2020",
pages = "129-137"
}

Cytowanie w formacie APA:
Mocarz-Kleindienst, M. (2020). Audiodeskrypcja po rosyjsku – analiza językowa. , 129-137.