Akulturalizm kary śmierci w świetle pedagogiki i teologii
[Acculturism of the death penalty in the light of pedagogy and theology]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Roczniki Pedagogiczne (ISSN: 2080-850X)
Rok wydania: 2019
Tom: 11(47)
Numer czasopisma: numer specjalny
Strony od-do: 297-324
Streszczenie: Życie ludzkie jest najwyższą wartością w hierarchii dóbr chronionych prawem, zarówno z perspektywy pojedynczego człowieka, jak i całego społeczeństwa, a równocześnie stanowi warunek skorzystania z innych dóbr. Dla jego ochrony nie powinno mieć znaczenia obowiązujący system prawny, religijny, wyznawany światopogląd czy możliwe różnice kulturowe, bowiem prawo do życia przysługuje każdej istocie ludzkiej (nawet przestępcy) z samego faktu bycia człowiekiem. Życie stanowi bowiem jedyne, niepowtarzalne i nieodtwarzalne dobro człowieka (Giezek, Kokot, 2002, s. 101). Bez życia nie możemy mówić o człowieku, a bez człowieka wszystko co ma ludzki charakter traci sens na zasadzie contradicto in adiecto. Każda istota ludzka ma przyrodzone prawo do życia. Prawo to powinna ochraniać ustawa. Nikt nie może być arbitralnie pozbawiony życia.
Słowa kluczowe: człowiek, akulturacja, akulturalizm, kara śmierci, kara, życie
Dostęp WWW: https://ojs.tnkul.pl/index.php/rped/article/view/8238/8155
DOI: 10.18290/rped.2019.11s-19
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Kazimierz Pierzchała",
title = "Akulturalizm kary śmierci w świetle pedagogiki i teologii",
journal = "Roczniki Pedagogiczne",
year = "2019",
number = "numer specjalny",
pages = "297-324"
}
Cytowanie w formacie APA:
Pierzchała, K. (2019). Akulturalizm kary śmierci w świetle pedagogiki i teologii. Roczniki Pedagogiczne, numer specjalny, 297-324.