Znaczenie namiotu i miasta w Liście do Hebrajczyków oraz jego zastosowanie w encyklice Lumen fidei
[The meaning of the "tent" and "city" in the Letter to the Hebrews and its application in the Lumen fidei encyclical]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Homo Dei (ISSN: 0208-757X)
Rok wydania: 2018
Numer czasopisma: 4 (329)
Strony od-do: 93-105
Streszczenie: Wykorzystanie w encyklice Lumen fidei pojęcia „miasta, którego budowniczym jest sam Bóg”, obiecanego mieszkającemu pod namiotem Abrahamowi, skłoniło autora do wytłumaczenia jego znaczenia w życiu współczesnego człowieka. Po omówieniu znaczenia semickiego namiotu koczowniczego i starożytnego miasta (gr. polis), zostaje przedstawiona Jerozolima ze świątynią. Otrzymała ona jedyną w swoim rodzaju cechę sakralności, mającą w sobie „zadatek” tej wartości, jaką ma mieć „miasto”, zapowiedziane przez Boga, a obiecane przez Jezusa Chrystusa, Syna Bożego i Syna Człowieczego, jako „mieszkanie”, które idzie przygotować swoim wyznawcom (J 14,1-5). Nawiązując do tak rozumianego „miasta”, encyklika Lumen fidei ukazuje historyczny nurt jego znaczenia, mający dalszy ciąg w historii Kościoła i życiu chrześcijan w czasach współczesnych, w których wiara jest poważnie zagrożona.
Słowa kluczowe: wiara, namiot i miasto, świątynia, Kościół, wyznawca
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Kazimierz Pierzchała",
title = "Znaczenie namiotu i miasta w Liście do Hebrajczyków oraz jego zastosowanie w encyklice Lumen fidei",
journal = "Homo Dei",
year = "2018",
number = "4 (329)",
pages = "93-105"
}
Cytowanie w formacie APA:
Pierzchała, K. (2018). Znaczenie namiotu i miasta w Liście do Hebrajczyków oraz jego zastosowanie w encyklice Lumen fidei. Homo Dei, 4 (329), 93-105.