Karać czy nagradzać w kontekście resocjalizacji osadzonych − w paradygmacie naukowego behawioryzmu
[Punishment or reward in the context of rehabilitation of prisoners - in the paradigm of scientific behaviourism]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyNazwa konferencji: XXIV Tatrzanskie Sympozjum Naukowe „Edukacja jutra”
Miejsce: Sosnowiec
Rok wydania: 2018
Tytuł publikacji: Edukacja jutra. Wiedza i edukacja w egzystencji współczesnego człowieka
Redaktorzy: Aleksandra Kamińska, Piotr Oleśniewicz
Strony od-do: 477-486
Streszczenie: Celem artykułu jest próba usystematyzowania sposobu myślenia na temat karania i nagradzania w wychowaniu i w resocjalizacji. Wiele osób dobrze zna przeróżne sposoby karania i może uzasadnić słuszność ich stosowania, zaś nagradzanie jawi się im metodą, którą należy dosyć asekurancko dawkować. I tak, aby sprawnie wyuczyć jakiegoś zachowania, warto nagradzać je jak najczęściej. Społeczeństwo silnie nurtuje problem powszechnego aplikowania kar i nagród w wychowaniu, a także w resocjalizacji. Błędy wychowawcze częstokroć utożsamiane są z nietrafnymi zasadami stosowania kar i nagród. Opinie w tej kwestii są jakościowo skrajne, a ich autorzy nierzadko wypowiadają się bądź za stosowaniem surowych kar, bądź też występują w ogóle przeciw stosowaniu kar.
Słowa kluczowe: kara, nagroda, resocjalizacja, osadzony, bahawioryzm, readaptacja społeczna
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Kazimierz Pierzchała",
title = "Karać czy nagradzać w kontekście resocjalizacji osadzonych − w paradygmacie naukowego behawioryzmu",
journal = "",
year = "2018",
pages = "477-486"
}
Cytowanie w formacie APA:
Pierzchała, K. (2018). Karać czy nagradzać w kontekście resocjalizacji osadzonych − w paradygmacie naukowego behawioryzmu. , 477-486.