Byc as an unaccusative or unergative verb in Polish

Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowany

Miejsce: Lublin
Rok wydania: 2013
Tytuł publikacji: Ambiguity : multifaceted structures in syntax, morphology and phonology
Redaktorzy: Anna Bondaruk, Anna Malicka-Kleparska
Strony od-do: 239-270
Streszczenie: Artykuł jest poświęcony reprezentacji leksykalnej czasownika być w funkcji kopulatywnej, a także lokatywnej. Czasownik ten zdaje się przejawiać, zarówno w wypowiedzeniach lokatywnych, jak i kopulatywnych, takie cechy syntaktyczne, morfo-syntaktyczne, morfologiczne i semantyczne, które powodują, że ciężko go zakwalifikować przy powierzchownym badaniu jako czasownik jednoznacznie nieergatywny lub nieakuzatywny. W strukturach jednego typu wykazuje on zachowanie przeciwne zachowaniu w innym strukturach. Struktury lokatywne z tym czasownikiem zostały szczegółowo przebadane przez Błaszczak (2009), której analiza wykazuje, że być w takich wypowiedzeniach, w zależności od typu struktury, powinno być prezentowane zarówno jako czasownik nieergatywny, jak i nieakuzatywny, a inne właściwości tego czasownika są pochodnymi dwu podstawowych reprezentacji. W naszym artykule dokonujemy krytycznej oceny analizy Błaszczak (2009), która doprowadza nas do wniosku, że rozróżnienie przez nią wprowadzone jest zasadne i ma zastosowanie również do konstrukcji kopulatywnych w polskim. W artykule przedstawiona jest drobiazgowa analiza być jako elementu kopulatywnego, przy czym bierzemy pod uwagę zarówno jego semantykę, morfo-syntaksę, jak i morfologię właściwą. Analiza ta prowadzi nas do wniosku, że być i w wypowiedzeniach kopulatywnych posiada cechy nieergatywne i nieakuzatywne. W polskim leksykonie powinno figurować jako rdzeń obdarzony jedną, niespecyficzną rolą tematyczną. Rola ta byłaby niespecyficzna w stosunku do funkcji zewnętrznej lub wewnętrznej względem orzeczenia, a także jeżeli chodzi o jej ewentualny charakter semantyczny (Agens/Obiekt czynności). Ujmując to inaczej, rola ta powinna być wystarczająco niespecyficzna, by mogła pojawiać się zarówno w nieergatywnych, jak i nieakuzatywnych strukturach. Rozróżnienie funkcji nie-ergatywnych i nieakuzatywnych ma być wynikiem wstawiania czasownika w odpowiednio wyspecjalizowane struktury syntaktyczne. Inna możliwość, to zaproponowanie dwu różnych, choć pokrewnych jednostek leksykalnych dla dwu typów użycia czasownika być.
Słowa kluczowe: kopula, czasownik, morpho-syntaksa, polski



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Anna Malicka-Kleparska",
title = "Byc as an unaccusative or unergative verb in Polish",
journal = "",
year = "2013",
pages = "239-270"
}

Cytowanie w formacie APA:
Malicka-Kleparska, A. (2013). Byc as an unaccusative or unergative verb in Polish. , 239-270.