Wilken Engelbrecht

Ingenium acuitur ad imitandum ea que audiebant. K funkci tzv. "pseudo-Ovidiana" ve středověkém školství
[Ingenium acuitur ad imitandum ea que audiebant. About the function of so-called "pseudo-Ovidiana" in medieval schools]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Miejsce: Trnava
Rok wydania: 2007
Tytuł publikacji: Sambucus II
Redaktorzy: Daniel Škoviera, Erika Juríková
Tom: II
Strony od-do: 116-127
Streszczenie: W artykule odnosi się do problemu tzw. "Pseudo-Ovidian", średniowiecznych pism, które są zarejestrowane jako dzieła Owidiusza. W artykule wskazuje, że pisma Pseudo-Owidiusza nie zostały uznane w XIV wieku jako oryginalne dzieło Owidiusza. Pierwsze wprowadzenie, które rejestruje pisma pseudo-Owidiusza jak pisma Owidiusza, jest napisane ok. 1400 r. Do tego czasu większość podobnych pism w rękopisach napisane oddzielnie. Należy pamiętać, że Jan z Salisbury (1115/80) pokazuje w Metalogiconu na nauczaniu Bernard z Chartres (ok. 1120), że studenci zostali poproszeni o naśladować klasycznych autorów. Dopiero w XV wieku były podobne pisma uznane za prawdziwe dzieło Owidiusza.
Słowa kluczowe: Owidiusz, funkcja pseudo-Ovidian, pseudo-Owidiusz