On modernus and modernitas in Medieval Latin
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Mittellateinisches Jahrbuch (ISSN: 0076-9762)
Rok wydania: 2015
Tom: 50
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 241-251
Streszczenie: Idea nowoczesności w literaturze jest najczęściej automatycznie połączona z Kłotnią Starych i Modernich w XVII wieku. Nowoczesność mogą być określona zgodnie z ogólną tendencją progresywności. Wszystkie współczesne ruchy mają wspólnego zarzut wstąpią okres i spróbować zamiar zrobić nowy początek. Modernizm jak literacki ruch jest połączony z XX wieku. M. Bachtin definował w The Dialogical Imagination (1981) kulturą modernistycyną jako "natura hybrydowa, fundamentalnie produkt dialogu różnorodności głosów społecznych." Pokazuje, że było takie hybrydowe zachowanie w czasech rzymskich i średniowieczych. Podam spojrzeć na rozwój terminu "modernus". Słowo zostało wymyślone przez papieża Gelazjusza I († 496) jako synonim z "współczesną". Renesans Karolingów był pierwszym, aby zobaczył własny okres jako "tempora moderna". Berthold z Reichenau używał w 1075 r. po raz pierwszy pomysł "modernitas". W XII i XIII wieku istniała średniowieczna "Bitwa Starych i Modernich"
Słowa kluczowe: nowoczesny, nowoczesność, łacina średniowieczna, średniowiek, terminologia
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wilken Engelbrecht",
title = "On modernus and modernitas in Medieval Latin",
journal = "Mittellateinisches Jahrbuch",
year = "2015",
number = "2",
pages = "241-251"
}
Cytowanie w formacie APA:
Engelbrecht, W. (2015). On modernus and modernitas in Medieval Latin. Mittellateinisches Jahrbuch, 2, 241-251.