Radość pielgrzymowania. Ps 122 w perspektywie historycznej i teologicznej
[The Joy of Peregrination. Ps 122 in the Historical and Theological Perspective]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyMiejsce: Lublin
Rok wydania: 2016
Tytuł publikacji: Radość Ewangelii : biblijne źródła chrześcijańskiej radości
Redaktorzy: Arnold Zawadzki
Strony od-do: 139-149
Streszczenie: Treścią artykułu jest literacka, historyczna i teologiczna analiza Ps 122. W pierwszej części autor omawia literackie właściwości tekstu i jego miejsce w zbiorze Psalmów Pielgrzymkowych (Ps 120-134) oraz strukturę literacką (ww. 1-2. 3-5. 6-9), by następnie wskazać na trzy główne kierunki interpretacji Ps 122 zależne od interpretacji formuły wprowadzającej: Pieśni stopni, Pieśni wstępowania, Pieśni pielgrzyma. Ps 122 uważany jest tradycyjnie za pieśń pielgrzymów i za tą opinią opowiada się także autor. Następnie Ps 122 został poddany analizie literackiej i egzegetycznej, której podstawą był podział na trzy części: radość pielgrzymowania (ww. 1-2), opis Jerozolimy (ww. 3-5), modlitwa o pokój i pomyślność (ww. 6-9). Analiza pozwoliła odczytać historyczne znaczenie Ps 122 i równocześnie jego teologiczną doniosłość. Artykuł jest przykładem komplementarnego stosowania egzegezy historycznej i egzegezy teologicznej, której celem jest odczytanie duchowego znaczenia tekstu dla życia chrześcijańskiego.
Słowa kluczowe: Księga Psalmów, Ps 120-134, Psalmy stopni, Psalmy pielgrzymów, pielgrzymka w Biblii, egzegeza historyczna i teologiczna
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Stefan Szymik",
title = "Radość pielgrzymowania. Ps 122 w perspektywie historycznej i teologicznej",
journal = "",
year = "2016",
pages = "139-149"
}
Cytowanie w formacie APA:
Szymik, S. (2016). Radość pielgrzymowania. Ps 122 w perspektywie historycznej i teologicznej. , 139-149.