Współczesne kierunki teologicznej refleksji nad przepowiadaniem
[Contemporary directions of theological reflection over predicting]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Miejsce: Kielce
Rok wydania: 2014
Tytuł publikacji: Kościół – komunia i dialog. Księga pamiątkowa ofiarowana Księdzu Biskupowi Kazimierzowi Ryczanowi w 75. Rocznicę urodzin
Redaktorzy: Przemysław Kantyka, Jarosław Czerkawski, Tomasz Siemieniec
Strony od-do: 463-476
Streszczenie: Artykuł przedstawia kierunki teologicznej refleksji nad przepowiadaniem począwszy od początku XX wieku. Odpowiedzią na ówczesny kryzys kaznodziejstwa były próby odnowy formy przepowiadania, odnowa treści przepowiadania, określenie jego teologicznego charakteru (rozpatrywane pod wieloma aspektami), a w końcu jego ujęcie w konwencji homiletyki kontekstualnej. Intensywny rozwój współczesnej myśli homiletycznej doprowadził do „uteologicznienia” homiletyki, której ważnym zadaniem staje się przedstawienie natury, celu, skuteczności przepowiadania oraz jego roli w Bożej ekonomii zbawienia. Ujmuje więc ona przepowiadanie w już nie w wymiarze noetycznym i retorycznym, lecz w aspekcie jego funkcji dynamicznej, zbawczej. Dzięki temu przepowiadanie postrzegane jest dziś jako głoszenie żywego słowa Bożego, jako pierwszorzędna i fundamentalna funkcja w zbawczej działalności Kościół, jako podstawowe źródło chrześcijańskiej wiary i środek łaski Bożej. W przepowiadaniu jest obecny i żyje sam Chrystus. Tam też obdarza życiem, buduje Kościół i doprowadza do osobowej więzi z Ojcem w Duchu Świętym.
Słowa kluczowe: Homiletyka, homilia, teologia przepowiadania, słowo Boże, liturgia, Kościół