Mirosław Kalinowski

W latach 1981-1987 odbył uwieńczone magisterium studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie. Dnia 9 czerwca 1987 r. z rąk Jana Pawła II przyjął w Lublinie święcenia kapłańskie. W latach 1989-1993 odbył studia doktoranckie na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Stopień doktora uzyskał w 1993 r. (KUL), habilitował się w roku  2001 r. (KUL). W czerwcu 2003 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego KUL. Postanowieniem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 23 lipca 2008 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. Od 1 lipca 2010 r. - stanowisko profesora zwyczajnego.

W KUL zatrudniony od października 1993 r. na Wydziale Teologii najpierw jako asystent, a później adiunkt (1997-2002) Instytutu Teologii Pastoralnej i Instytutu Pastoralno-Liturgicznego. W latach 2002-2005 i 2018-2019 dyrektor Instytutu Nauk o Rodzinie, w ramach którego od października 2002 r. kieruje Katedrą Opieki Społecznej Paliatywnej i Hospicyjnej. Zorganizował Podyplomowe Studium Profilaktyki i Terapii od Narkotyków (instytucja certyfikowana przez Ministra Zdrowia). Był również kierownikiem Podyplomowego Studium Duszpasterstwa i Poradnictwa Specjalnego. W latach 1996-2004 delegat Rektora KUL ds. kontaktów z zagranicą. W roku 2004 został mianowany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przewodniczącym zespołu ekspertów ds. standardów nauczania kierunku nauki o rodzinie. W latach 2004-2008 pełnił funkcję prorektora ds. nauki i współpracy z zagranicą KUL. Powołany na eksperta nauk o rodzinie Państwowej Komisji Akredytacyjnej w Zespole Nauk Społecznych i Prawnych (od września 2008). Wybrany na przewodniczącego Kolegium Dziekanów Wydziałów Teologii w Polsce (od listopada 2008), na członka rzeczywistego Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (od października 2011). W latach 2008-2016 - Dziekan Wydziału Teologii. Rektor KUL od 1 września 2020 r.

Wykładowca innych uczelni krajowych i zagranicznych: Kolegium Teologicznego w Olsztynie oraz Instytutu Teologiczno-Historycznego w Olsztynie (1993-1995), Seminarium Duchownego Księży Marianów w Lublinie (1993-1995, 2004-2009), Instytutu Pastoralno-Liturgicznego Spiskiej Kapituły na Słowacji (1994-1996), Instytutu Teologiczno-Historycznego w Olsztynie (1995-1996), Seminarium Duchownego w Elblągu (1997-1998), Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Bratysławskiego w Trnavie na Słowacji (1999-2001), Instytutu Pastoralnego we Lwowie (2000-2001). W latach 1996-2001 był konsultantem Komisji Duszpasterskiej Episkopatu Polski. Od lutego 2011 jest konsultorem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski.

Członek Sekcji Pastoralistów Polskich (od 1993 r.), Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (od 2002 r.), Ogólnopolskiego Forum Ruchu Hospicyjnego (od 2000 r.), Rady Naukowej i Komitetu Redakcyjnego z. 10 (Nauki o rodzinie) „Roczników Teologicznych” (od 2003 r.), Görres Gesellschaft w Kolonii (od 2006 r.), Kapituły Nagrody Imienia Św. Kamila (od 2007 r.), Zarządu Lubelskiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych – Hospicjum Dobrego Samarytanina (15.03.2006 r.), Zespołu Kierunków Studiów Społecznych i Prawnych Państwowej Komisji Akredytacyjnej (od września 2008 r.), członek Rady Naukowej Instytutu Polsko-Ukraińskiego w Łucku (Ukraina) oraz Rady Konsultacyjnej Państwowej Komisji Akredytacyjnej (od września 2021 r).

Jest laureatem Nagrody indywidualnej I stopnia Rektora KUL za pracę na rzecz kontaktów z Zagranicą i Towarzystwem Przyjaciół KUL (2002), Wyróżnienia Przewodniczącego Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego za przygotowanie standardów nauczania studiów licencjackich i magisterskich na kierunku nauka o rodzinie (2003), Nagrody indywidualnej I stopnia Rektora KUL za prowadzenie i koordynowanie realizacji programu profilaktycznego w KUL oraz przygotowanie standardów nauczania na kierunku nauk o rodzinie (2005) oraz Nagrody indywidualnej II stopnia Rektora KUL za prace nad Statutem KUL (2006) oraz nagrody indywidualnej I stopnia za przewodniczenie Komitetowi Organizacyjnemu Lubelskiego Festiwalu Nauki (2007). Odznaczony wyróżnieniem abpa Józefa Życińskiego Metropolity Lubelskiego Memoria iustorum w uznaniu zasług dla dialogu kulturowego i świadectwa prawdy służącej budowaniu duchowej jedności między Polską a Ukrainą (25.09.2008 r.). Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 17 października 2008 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W uznaniu zasług dla Miasta Lublina, za pracę i zaangażowanie na rzecz drugiego człowieka odznaczony Medalem Prezydenta Miasta Lublina (2.11.2009 r.). Uhonorowany Medalem Unii Lubelskiej za znaczące osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej oraz działalność służącą promocji Lublina jako prężnego ośrodka akademickiego z podziękowaniem za trud posługi duszpasterskiej będącej wsparciem dla rozwoju lublinian (06.2020). W uznaniu szczególnych zasług w zakresie umacniania polskiej tożsamości narodowej za granicą, decyzją Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 maja 2023 r., otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Polonii i Polaków za Granicą.

Przewodniczący Komitetu Sterującego Ogólnopolskiej Sieci Uczelni Wolnych od Uzależnień działającej pod patronatem Prezydenta RP i Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (od 20 lutego 2005 r.). Przewodniczący Konwentu Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów z siedzibą w Lublinie (w latach 2006-2009). 

Od 12 marca 2016 r. Prezes - wolontariusz Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Chorych Hospicjum Dobrego Samarytanina w Lublinie.

Zakres problematyki badawczej: zagadnienie chorych w stanach terminalnych i ich rodzin; problematyka zespołu wspierającego; pozamedyczne aspekty opieki paliatywnej i hospicyjnej, profilaktyka patologii społecznych; resocjalizacja przez edukację, teologia pastoralna.

Najważniejsze publikacje: Duszpasterstwo hospicyjne. Studium pastoralne na podstawie badań wybranych ośrodków hospicyjnych w Polsce (wyd. 2, Lublin 2001), Towarzyszenie w cierpieniu. Posługa hospicyjna (Lublin 2002), Kulty publiczności (Lublin 2005, razem z I. Niewiadomską i D. Sikorskim), Wspólnoty nadziei. Realizacja zasada życia społecznego w ruchu hospicyjnym  (Lublin 2007). Kierownik projektu badawczego Więzi społeczne zamiast więzień współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego Kapitał Ludzki (2009-2011).

Wybrane informacje z działalności naukowo-badawczej

Ostatnia aktualizacja: 28.06.2023 13:36