Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II
[The signs of the time. An attempt at definition in the light of polish theological publications after the Second Vatican Council]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Teologia Praktyczna (ISSN: 1642-6738)
Rok wydania: 2011
Tom: 12
Strony od-do: 195-204
Streszczenie: Teologia znaków czasu jest nie tylko ważnym elementem pastoralnej i społecznej strategii Kościoła, ale także jedną z podstawowych kategorii teologicznych związanych z odczytaniem wzajemnych relacji Kościoła ze światem. W znakach czasu możemy odkryć syntezę epoki, ze wszystkimi jej trwałymi tendencjami, wydarzeniami, pragnieniami, a nieraz także dramatami. Kluczową kwestią wspomnianej teologii jest określenie czym są znaki czasu, które zjawiska można za nie uznać i jak należy je interpretować. Artykuł jest próba odpowiedzi na pytanie jaka definicja znaków czasu wyłania się z polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II? W tym celu ukazane zostaną trudności na jakie napotyka się w procesie definiowania terminu znaki czasu, następnie omówione zostaną istotne cechy znaków czasu i wreszcie zostanie podjęta próba zdefiniowania znaków czasu w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II
Słowa kluczowe: znaki czasu, definicja znaków czasu, cechy znaków czasu, teologia polska
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Marek Fiałkowski",
title = "Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II",
journal = "Teologia Praktyczna",
year = "2011",
pages = "195-204"
}
Cytowanie w formacie APA:
Fiałkowski, M. (2011). Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II. Teologia Praktyczna, 195-204.