La gioia e la tristezza nel libro della Sapienza
[Joy and Sorrow in the Book of Wisdom]
Książka naukowa recenzowanaMiejsce: Lublin
Rok wydania: 2020
Streszczenie: Publikacja bada teologiczne znaczenie radości i smutku w dziele Pseudo-Salomona. O wyborze tego tematu zadecydował kontekst filozoficzno-kulturowy, w jakim autor natchniony pisał swoje dzieło oraz brak monografii zajmujących się tym zagadnieniem w sposób całościowy. W filozofiach epoki hellenistycznej podejmowano próby znalezienia rozwiązań, które dałyby człowiekowi prawdziwe szczęście i spełnienie. Ponieważ temat radości stale powracał w literaturze hellenistycznej i traktatach filozoficznych, można przypuszczać, że wpłynął na sposób myślenia autora. Wśród różnych nurtów filozoficznych stoicyzm wydawał się szczególnie bliski etyce Starego Testamentu, ponadto był znany z działalności misyjnej swoich zwolenników. Warto zauważyć, że słowa z pola semantycznego radości, które znajdują się w Księdze Mądrości, odnoszą się zazwyczaj do sprawiedliwych, których określono jako jedynych, którzy mogą doświadczyć pełni radości. Podobnie doświadczenie smutku i cierpienia wydaje się być udziałem tylko tych, którym przypisuje się miano „bezbożnych”. To wyraźne rozróżnienie między podmiotami, które doświadczają tych dwóch przeciwstawnych emocji, doprowadziło do pogłębionych badań nad tematem radości i smutku. Wstępna analiza pozwoliła odkryć pewne elementy łączące myśl biblijną z filozofią stoicką, dlatego badania uwzględniają filozoficzny kontekst.
Słowa kluczowe: radość, smutek, Księga Mądrości, stoicyzm
Cytowanie w formacie Bibtex:
@book{1,
author = "Marcin Zieliński",
title = "La gioia e la tristezza nel libro della Sapienza",
year = "2020",
}
Cytowanie w formacie APA:
Zieliński, M. (2020). La gioia e la tristezza nel libro della Sapienza. Lublin: