Psałterz Stanisława Schramma. Prolegomena
[Stanisław Schramm’s Psalter. Prolegomena ]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyMiejsce: Białystok
Rok wydania: 2016
Tytuł publikacji: Chrześcijańskie dziedzictwo duchowe narodów słowiańskich. T. 1 Chrześcijaństwo w literaturze i języku
Redaktorzy: Zofia Abramowicz, Krzysztof Korotkich
Strony od-do: 105-118
Streszczenie: Przedmiotem omówienia w artykule jest poetycki przekład psalmów pióra Stanisława Schramma (Psalmy. Na podstawie łacińskiego tekstu w „Breviarium Romanum” z roku 1961 przetłumaczył Stanisław Schramm, Łomża 2008). Przekład, z założenia mający być modlitwą współczesnego człowieka, oddany współczesną polszczyzną z zachowaniem rytmu i rymu. Metrum Schramm zachowuje konsekwentnie, wykorzystując przede wszystkim właściwy polskiej poezji epickiej 13- i 11-zgłoskowiec, w stosowaniu rymów (dokładnych i przybliżonych) nie jest rygorystyczny. Stroficzną formą podawczą psalmów łomżyńskiego lekarza są: dystych (111 psalmów – 73,5%), czterowiersz (39 psalmów – 25, 82 %) i pentyna (1 psalm – 0, 66%). W warstwie leksykalnej założenie „współczesności” nie przełożyło się u autora na konsekwentną rezygnację w Psałterzu z wyrazów o statusie archaizmów. Słownictwo wykorzystane przez Schramma w dużej mierze klasyfikować trzeba jako książkowe, ślady uwspółcześnienia języka (oddające stan polszczyzny z końca XX wieku) uwidaczniają się w leksemach i wyrażeniach o charakterze oficjalnym (urzędowym) oraz potocznym (neutralnym i nacechowanym).
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Małgorzata Nowak",
title = "Psałterz Stanisława Schramma. Prolegomena ",
journal = "",
year = "2016",
pages = "105-118"
}
Cytowanie w formacie APA:
Małgorzata Nowak(2016). Psałterz Stanisława Schramma. Prolegomena . , 105-118.