"Kto wierzy, nigdy nie jest sam"
["He Who Believes Is Never Alone"]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Kieleckie Studia Teologiczne (ISSN: 1730-072X)
Rok wydania: 2015
Tom: 14
Strony od-do: 145-157
Streszczenie: Joseph Ratzinger uważa, że przyjęcie wiary przez człowieka jest dziełem współpracy rozumu z łaską Bożą. Współpracę tę uzupełnia swoją chrystologią Logosu, według której Logos nie jest tylko sensem czy myślą istniejącą w rzeczach (rozumienie greckie), lecz przez Wcielenie znajduje on swoją pełnię i staje się Logos incarnatus (rozumienie chrześcijańskie). Dlatego wiara w ten Logos daje człowiekowi nowe, wieczne życie w Bogu. Stąd wiara nie jest ślepą teorią, ani przestarzałą ideą, lecz jest „znajdowaniem drogi do mądrości, rozumności, rzeczowości.” Wiara jest więc drogą do komunii człowieka z Bogiem. Jest ona kategorią osobową, a nie rzeczową. Wiara jest więc relacją osobowej miłości, gdyż Bóg jest Miłością (1 J 4,8).
Słowa kluczowe: Logos, sens, wiara, chrystologia, mądrość, rozumność, rzeczowość, Ratzinger/Benedykt XVI
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Krzysztof Góźdź",
title = "''Kto wierzy, nigdy nie jest sam''",
journal = "Kieleckie Studia Teologiczne",
year = "2015",
pages = "145-157"
}
Cytowanie w formacie APA:
Góźdź, K. (2015). "Kto wierzy, nigdy nie jest sam". Kieleckie Studia Teologiczne, 145-157.