Descensus ad inferos
[Descensus ad inferos ]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: Communio (ISSN: 0010-3705)
Rok wydania: 2013
Tom: 33
Numer czasopisma: 3 (183)
Strony od-do: 129-140
Streszczenie: Zstąpienie Chrystusa do królestwa zmarłych, określane jako „zstąpienie do piekieł”, od początku intrygowało całe chrześcijaństwo. Na kartach Nowego Testamentu descensus Christi obrazowany jest m.in. u Mt 12,40; 27,51b-53; Rz 10,7; Dz 2,24-28; Ef 4,8-10; Hbr 12,23; 13,20; Ap 1,18. Temat ten żywo występuje także u św. Justyna, św. Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, św. Augustyna, św. Grzegorza Wielkiego i innych. Znane jest także stanowisko urzędowe Kościoła (DH 369, 485, 739, 801, 1011, 1077). Współcześnie – dla niektórych teologów – uchodzi on niestety za „przestarzały” i nieaktualny. Stąd koniecznym wydaje się naświetlenie całej rzeczywistości „zstąpienia Chrystusa do piekieł” od strony biblijnej, systematycznej, sensologicznej, teologicznej, a także solidarnościowej, aby następnie uwypuklić to wydarzenie jako wydarzenie zbawcze o zasięgu uniwersalnym. Dzisiejsza teologia winna widzieć omawianą tu tajemnicę integralnie, w całym misterium życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zstąpienie Chrystusa do piekieł uwyraźnia przede wszystkim odkupienie przez Chrystusa całej ludzkości, a więc także zmarłych przed Jego męką krzyżową. Jest to więc akt całkowitego wypełnienia ewangelicznego głoszenia zbawienia. Przy tym Jezus Chrystus zstąpił do piekieł nie dla wyzwolenia potępionych, czy dla zniesienia piekła, lecz dla zwyciężenia śmierci i wyzwolenia sprawiedliwych, którzy Go poprzedzili w śmierci (por. DH 485; KKK 633).
Słowa kluczowe: Zstąpienie Chrystusa do piekieł, perspektywa biblijna, systematyczna, sensologiczna, teologiczna i solidarnościowa

---

Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Krzysztof Góźdź",
title = "Descensus ad inferos",
journal = "Communio",
year = "2013",
number = "3 (183)",
pages = "129-140"
}

Cytowanie w formacie APA:
Góźdź, K. (2013). Descensus ad inferos. Communio, 3 (183), 129-140.