Krzysztof Góźdź

Teoria języka religijnego
[A theory of religious language]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: Roczniki Teologii Dogmatycznej KUL (ISSN: 2080-6345)
Rok wydania: 2017
Tom: 64
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 5-32
Streszczenie: Bibliografia języka religijnego w Polsce jest dość bogata, ale ogranicza się do strony materialnej języka, a nie jego teorii. Dlatego wydaje się, że pośród wielu różnych teorii języka religijnego ważne jest zapoznanie się z propozycją, jaką zaproponował jeszcze w latach 70. XX wieku Anton Grabner-Haider (* 1940), obecnie emerytowany austriacki Profesor. Przyjmuje on teorię „krytycznej znaczeniowości” (kritische Bedeutsamkeit) języka religijnego i ją dalej rozwija. Punktem wyjścia jest tu ujęcie teologii jako „wiedzy usystematyzowanej”, jako najwyższej postaci systematyzowania języka religijnego”. Tym samym zakłada się, że możliwa jest ścisła nauka o religijnym języku. Teologia zbudowana jest na bazie języka religijnego, a więc posiada charakter zdaniowy i znaczeniowy (semantyczny). Język religijny ma zatem swoją część asertoryczna (stwierdzenie danego stanu rzeczy) i nieasertoryczna (symbole, obrazy, akty mówienia). Na tej strukturze Grabner-Haider ukazuje wypowiedzi skrypturystyczne: biblijne, dogmatyczne, liturgiczne, ojców Kościoła i teologów. W każdym razie austriacki Uczony przełamuje dominalizm językowy w ujęciu Wiener Kreis i przypisuje językowi religijnemu znaczenie obiektywne w ramach określonego systemu.
Słowa kluczowe: język religijny, teoria języka religijnego, teologia, nauka o języku religijnym, zdania asertoryczne i nieasertoryczne, A. Graber-Haider
Dostęp WWW: http://czasopisma.tnkul.pl/index.php/rt/article/download/4599/4697
DOI: 10.18290/rt.2017.64.2-1



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Krzysztof Góźdź",
title = "Teoria języka religijnego",
journal = "Roczniki Teologii Dogmatycznej KUL",
year = "2017",
number = "2",
pages = "5-32"
}

Cytowanie w formacie APA:
Góźdź, K. (2017). Teoria języka religijnego. Roczniki Teologii Dogmatycznej KUL, 2, 5-32.