Akademicka teologia duchowości. Zarys współczesnych ujęć rzymskich
[Academic Theology of Spirituality Outline of Contemporary Roman Approaches]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Duchowość w Polsce (ISSN: 2081-4674)
Rok wydania: 2022
Tom: 24
Numer czasopisma: 24
Strony od-do: 125-151
Streszczenie: W artykule przedstawiono współczesne podejścia do akademickiej teologii duchowości na rzymskich uniwersytetach na przestrzeni ostatnich dwóch dekad. Opiera się na programach nauczania wybranych uczelni, analizując tytuły i treść opisów wykładów, próbując wydobyć główne idee, a następnie je pogrupować i ocenić. Jako wstępne kryterium analizy w opracowaniu podano a priori podstawowe wątki teologiczno-duchowe zawarte w znanych podręcznikach tej dyscypliny. W opracowaniu wymieniono trzy grupy uniwersytetów rzymskich związanych z teologią duchowości: a. siedem Uniwersytetów Papieskich – Gregorianum, lateranum (w tym trzy powiązane z nimi ośrodki: Alphonsianum, Augustianum, Claretianum), Urbanianum, Angelicum, Salesianum, Santa Croce, Antonianum; B. dwa Atenea (Instytuty) Papieskie – Anselmianum, Regina Apostolorum; vs. trzy Papieskie Wydziały Teologiczne – Seraphicum, Teresianum, Marianum. Analiza tematyki wykładów wybranych uczelni prowadzi do następującego wniosku: część zajęć miała charakter „kursów duchowości” i pełniła funkcję mistagogiczną (często kojarzone są z określoną szkołą duchowości); część z nich miała charakter wykładu systematycznego (czasem normatywnego); a część z nich poszła w kierunku dialogicznego otwarcia na wyniki badań innych nauk (np. psychologii, neuronauki). Analiza przeprowadzona w artykule potwierdza fakt, że teologia duchowości ma charakter zarówno normatywny (ocenia doświadczenie chrześcijańskie w świetle Objawienia i stara się wyciągać ogólne wnioski), jak i opisowy (uwzględnia uwarunkowania historyczne, kulturowe, społeczne, psychologiczne w doświadczeniu duchowym) itp.). Odważniejsi wykładowcy starają się czytać znaki czasu i proponują wykłady o charakterze problematyzującym. Próbują przedstawić (wyznaczyć) nowe kierunki zainteresowań. Prowadzi to do wniosku, że rzeczywiście, jeśli teologia duchowości chce być nauką żywą i twórczą, powinna mądrze inspirować studentów do nowych badań. Należy to oczywiście czynić przy jednoczesnej trosce o wierność Bogu i Kościołowi – Słowu Bożemu, Magisterium i Tradycji.
Słowa kluczowe: teologia duchowości, duchowość, uniwersytet, nauka, wykład, współczesność, interdyscyplinarność, Rzym
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jan Miczyński",
title = "Akademicka teologia duchowości. Zarys współczesnych ujęć rzymskich",
journal = "Duchowość w Polsce",
year = "2022",
number = "24",
pages = "125-151"
}
Cytowanie w formacie APA:
Miczyński, J. (2022). Akademicka teologia duchowości. Zarys współczesnych ujęć rzymskich. Duchowość w Polsce, 24, 125-151.