Il metodo personalistico nella teologia spirituale
[Personalistic method in the spiritual theology]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Mysterion (ISSN: 2420-9295)
Rok wydania: 2019
Tom: 12
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 248-256
Streszczenie: Osoba ludzka podlega rozwojowi, doskonaleniu, i wiąże wartości człowieka z przeszłością i przyszłością, i niesie w sobie według Ewangelii św. Jana zalążek życia wiecznego (J 3,36; 4,14; 6,35). Oczywiście, w osobie nie jest wytłumaczalne wszystko. Osoba bowiem jest również mimo wszystko wielką niezgłębioną tajemnicą. Niemniej, integruje całe życie duchowe, wiąże z rzeczywistością pozaosobową, i chroni człowieka i jego duchowość przed różnego rodzaju redukcjami i błędami. W osobie jest światło sumienia. Osoba ludzka indywidualna jest także źródłem osoby społecznej, kolektywnej w analogicznym znaczeniu, jak rodzina, ród, naród, ludzkość. Między innymi osoby określają także stan moralny tych społeczności wielkich. Dlatego też możemy mówić o takim czy innym charakterze życia duchowego społeczeństw i narodu. Według chrześcijaństwa cały wszechświat i jego dzieje rekapitulują się (streszczają się) w osobie Chrystusa jako głowie: „aby wszystko zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie” (Ef 1,10). Inaczej mówiąc, wszelka rzeczywistość według chrześcijaństwa streszcza się w osobie i może być (powinna być) ujmowana czy interpretowana w świetle metody personalistycznej.
Słowa kluczowe: osoba, personalizm, metoda, teologia duchowości
Dostęp WWW: http://www.mysterion.it/Mysterion_2-2019.pdf
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jan Miczyński",
title = "Il metodo personalistico nella teologia spirituale",
journal = "Mysterion",
year = "2019",
number = "2",
pages = "248-256"
}
Cytowanie w formacie APA:
Miczyński, J. (2019). Il metodo personalistico nella teologia spirituale. Mysterion, 2, 248-256.