Drobna architektura sakralna jako wyraz dialogu z Bogiem
[Small sacral architecture as an expression of dialogue with God]

Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowany

Współautorzy: Monika Troć
Miejsce: Ojców
Rok wydania: 2017
Tytuł publikacji: Edukacja i duchowość ekologiczna
Redaktorzy: Peter Tripak, Józef Partyka
Strony od-do: 127-135
Streszczenie: Stosunek człowieka, do otaczającej przestrzeni, w dużej mierze jest kształtowany pod wpływem relacji z Absolutem. Występowanie, drobnej architektury sakralnej, jest m.in. widocznym znakiem więzi człowieka z Bogiem. Przy tym, kapliczki i krzyże, są nośnikami wydarzeń historycznych i wyrazem lokalnych tradycji. Uzewnętrznieniem dialogu z Bogiem jest, nie tylko powstawanie obiektów kultu, ale również ich aranżacja oraz pielęgnacja. Sam wygląd kapliczek i krzyży jest jednak drugorzędny, w stosunku do emocjonalnego przywiązania do obiektów. Krajobrazy sakralne w znacznym stopniu są tworzone w świadomości ludzi, a nie wyłącznie w przestrzeni fizycznej.
Słowa kluczowe: kapliczki, krzyże, krajobraz sakralny, kształtowanie przestrzeni sakralnej



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jacek Łapiński and Monika Troć",
title = "Drobna architektura sakralna jako wyraz dialogu z Bogiem",
journal = "",
year = "2017",
pages = "127-135"
}

Cytowanie w formacie APA:
Łapiński, J. and Monika Troć(2017). Drobna architektura sakralna jako wyraz dialogu z Bogiem. , 127-135.