Ewa Sokołowska

Wykształcenie:

[1988 - 1993] Studia magisterskie na Uniwersytecie Warszawskim/ UW, na Wydziale Psychologii, specjalizacja: psychologia kliniczna oraz uzyskanie tytułu magistra psychologii. Temat pracy magisterskiej: Matka jako terapeutka uszkodzonego dziecka. Promotor prof. dr hab. Małgorzata Kościelska

[2005] Uzyskanie tytułu doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii na Wydziale Psychologii UW. Temat pracy doktorskiej: Sens doświadczenia terapeutycznego. Pytanie o skutki psychologiczne usprawniania ruchowego małego dziecka przez matkę. Promotor prof. dr hab. Elżbieta Dryll-Wiśniewska

 

Praca naukowo-dydaktyczna:

[1993 - 2008] Wydział Psychologii UW - asystent naukowo-dydaktyczny

[2008 -2017] Instytut Psychologii, Akademia Pedagogiki Specjalnej/ APS- adiunkt naukowo-dydaktyczny

[od 2018] Instytut Psychologii KUL - asystent, a następnie adiunkt naukowo-dydaktyczny

 

Najważniejsze odbyte staże kliniczne i szkolenia (od najnowszego):

1. Szkolenia, warsztaty i webinaria dotyczące stosowania albo AI albo VR w działalności dydaktycznej i naukowej oraz w terapii i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w wymiarze ponad 26 godzin (Centrum Dydaktyki Akademickiej KUL, Elsevir Rearcher Academy; Unicorn VR World)

2. Szkolenia dotyczące stosowania i interpretowania skal inteligencji WISC-V i IDS-2 oraz pomiaru inteligencji emocjonalnej z użyciem SIE-T, TRE, PKIE, DINEMO i INTE, w wymiarze ponad 30 godzin (Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego)

3. Szkolenia w ramach projektu Doskonały dydaktyk KUL finansowanego przez Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego oraz Europejski Fundusz Społeczny Plus, w wymiarze ponad 50 godzin (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II)

4. Dwuletni staż kliniczny - Akademicka Poradnia Psychologiczna na APS (zespół: dr Lidia Zabłocka-Żytka, dr Sylwia Kluczyńska, mgr Joanna Wojda-Kornacka, dr Kamila Dobrenko, dr Małgorzata Stawska)

5. Ukończone trzyletnie Podyplomowe Szkolenie w Terapii Poznawczo-Behawioralnej Dzieci i Młodzieży, I edycja, 380 godzin (Warszawa: Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej/CTPB)

6. Dwuletni staż kliniczny - Ośrodek Terapeutyczny Dzieci i Młodzieży na Wydziale Psychologii UW (superwizja: dr Teresa Kaczmarek, opieka: prof. dr hab. Małgorzata Kościelska)

7. Podyplomowy Kurs Dysleksji Rozwojowej, 150 godzin (Gdańsk: Polskie Towarzystwo Dysleksji)

8. Metoda Ruchu Rozwijającego według V. Sherborne, poziom 1, 2 i 3, 150 godzin (Gdańsk: Polskie Towarzystwo Dysleksji)

9. Trzyletni staż kliniczny - Ośrodek Wczesnej Interwencji w Warszawie (opieka: prof. dr hab. Małgorzata Kościelska)

 

Pełnione funkcje (od najnowszej):

1. opiekun roku dla specjalności Psychologia Wspierania Jakości Życia na KUL (przez 2 lata)

2. opiekun roku V dla specjalności Psychologia Biznesu i Przedsiębiorczości na KUL (jeden semestr, za dr Ewelinę Purc)

3. kierownik Zakładu Psychologii Rozwoju i Wychowania na APS (przez 4 lata)

4. kierownik specjalności Stosowana Psychologia Społeczna przemianowanej na specjalność Psychologia Wspierania Rozwoju i Kształcenia na APS (przez 7 lat)

 

Nagrody i nominacje od studentów dotyczące dydaktyki (od najnowszych):

[2022] nominacja do Oskarów Psychologicznych organizowanych przez Koło Naukowe Studentów Psychologii KUL

[2015] statuetka "Bezkonkurencyjna" Złotego Freuda organizowanego przez Samorząd Studentów Psychologii APS

[2013] nominacja w kategoriach "Empatyczny Rogers", "Temperamentny Strelau"oraz Wpływowy Cialdini" Złotego Freuda organizowanego przez Samorząd Studentów Psychologii APS

[2006] 2 miejsce w kategorii dla najlepszego prowadzącego ćwiczenia od Samorządu Studentów Wydziału Psychologii UW

 

Najważniejsze prowadzone osobiście zajęcia w ramach studiów podyplomowych:

1. Dziecko jako podmiot wychowania i nauczania – perspektywa rozwojowa - w ramach studiów podyplomowych „Pedagog i psycholog we współczesnej szkole” (6 lat - Wydział Psychologii UW)

2. Koncepcje psychologicznego, jak i biologicznego rozwoju i funkcjonowania człowieka oraz ich związek z różnymi kierunkami psychoterapii CBT - w ramach studiów podyplomowych „Terapia poznawczo-behawioralna dzieci i młodzieży” (5 lat - CTPB)

3. Problemy wychowawcze w dzieciństwie na tle rozwoju dziecka - w ramach studiów podyplomowych „Pedagog i psycholog we współczesnej szkole” (6 lat - Wydział Psychologii UW)

4. Psychologia rozwojowa i wychowawcza - w ramach studiów podyplomowych „Logopedia” (10 lat - APS)

5. Psychospołeczne uwarunkowania trudności związanych z realizacją zadań rozwojowych - w ramach studiów podyplomowych „Poradnictwo psychologiczne i interwencja kryzysowa” (8 lat - APS)

6. Psychologiczne koncepcje wyjaśniające zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania w ramach studiów podyplomowych „Psychologia kliniczna” (6 lat - APS)

7. Rozwój człowieka i jego uwarunkowania.  Rozwój w okresie dzieciństwa, dorastania i dorosłości. Czynniki ryzyka i czynniki wspierające proces rozwoju w ramach studiów podyplomowych „Psychologia kliniczna” (6 lat - APS)

8. Szybkie czytanie - w ramach studiów podyplomowych „Trener umiejętności poznawczych” (2 lata - Wydział Psychologii UW)

 

Najważniejsze prowadzone osobiście zajęcia w ramach jednolitych studiów magisterskich:

  1. Coping with stress - wykład (Instytut Psychologii KUL - cztery lata) 

  2. Diagnoza gotowości szkolnej ucznia - ćwiczenia (Instytut Psychologii APS - trzy lata) 

  3. Diagnostyka inteligencji - wykład (Instytut Psychologii KUL - trzy lata) i laboratorium (Instytut Psychologii KUL -pięć lat)

  4. Diagnoza trudności szkolnych i terapia pedagogiczna (Wydział Psychologii UW - pięć lat) 
  5. Indywidualna i grupowa praca z nauczycielem - warsztaty (Instytut Psychologii APS - cztery lata) 
  6. Interwencja w system szkolny i rodzinny - wykład (Instytut Psychologii APS - cztery lata)
  7. Metody Pomocy Psychologicznej - warsztaty (Instytut Psychologii APS - dwa lata) 
  8. Narzędzia diagnozy psychologicznej dziecka - wykład i ćwiczenia (Instytut Psychologii APS - cztery lata)
  9. Neuropsychologia - wykład (Instytut Psychologii KUL - trzy lata) i ćwiczenia (Instytut Psychologii KUL -cztery lata)
  10. Podstawowe Umiejętności Interpersonalne - warsztaty (Instytut Psychologii APS - osiem lat) 
  11. Podstawowe Umiejętności Psychologiczne - warsztaty (Wydział Psychologii UW - dwanaście lat) 
  12. Podstawowe Umiejętności Pomagania - warsztaty (Instytut Psychologii APS - cztery lata) 
  13. Pozytywne funkcje negatywnych doświadczeń - seminarium (Instytut Psychologii KUL- dwa lata) 

  14. Problemy wychowawcze okresu dzieciństwa - seminarium (Wydział Psychologii UW - pięć lat) 
  15. Problemy wychowawcze okresu dorastania i wczesnej dorosłości - seminarium (Wydział Psychologii UW - trzy lata) 
  16. Proces diagnozy psychologicznej. Studium przypadku - warsztaty (Instytut Psychologii APS - dwa lata) 
  17. Profilaktyka zachowań problemowych u dzieci i młodzieży - ćwiczenia (Instytut Psychologii APS - cztery lata) 
  18. Psychologia kliniczna i psychopatologia wieku rozwojowego - ćwiczenia (Instytut Psychologii KUL - dwa lata)

  19. Psychologia wychowania i nauczania - wykład (Instytut Psychologii KUL - dwa lata)
  20. Psychoprofilaktyka zachowań ryzykownych młodzieży - ćwiczenia (Wydział Psychologii UW - cztery lata) 
  21. Psychologia szkolna - wykład (Instytut Psychologii APS - sześć lat) 
  22. Psychologia rozwoju człowieka - wykład (Instytut Psychologii APS - dwa lata) i ćwiczenia (Wydział Psychologii UW - dwa lata) 
  23. Swobodne Metody Diagnostyczne  - warsztaty (Instytut Psychologii UW - pięć lat) 
  24. Umiejętności Pomagania - warsztaty (SWPS - trzy lata) 
  25. Zaburzenia dzieci i młodzieży w praktyce klinicznej - ćwiczenia (Instytut Psychologii KUL - dwa lata)

 

 

Zainteresowania naukowe i dydaktyczne:

Promocja zdrowia psychicznego, poradnictwo psychologiczne (ze szczególnym naciskiem na problemy związane z agresją), rola psychologa klinicznego w szkole, wypracowanie modelu współpracy z nauczycielem, uczniem i rodzicami

 

Urodzony warsztatowiec (m.in.:  warsztaty dla KNSP KUL: "Jak się uczyć?" - sekcja Psychologii Rozwojowej; "Poradnictwo: Jak pomagać dzieciom i/lub młodzieży?" - sekcja Psychoterapii i Poradnictwa Psychologicznego; "Rola psychologa klinicznego w szkole" - Sekcja Psychologii Klinicznej oraz "Neuropsychologa - najważniejsze zagadnienia"  - Sekcja Psychologii Klinicznej)

 

Najważniejsze publikacje samodzielne (od najnowszych, nie wykazane w dorobku naukowym):

1. Sokołowska, E. (w recenzji). Sposób wykorzystania nowoczesnych technologii w pracy z przemocą w szkole. W: G. Katra, K. Małek (red.), Szkolny kalejdoskop. Psycholog szkolny wobec wyzwań współczesności. Wydawnictwo Liberi Libri.

2. Sokołowska, E. (w recenzji). Zrozumienie roli najnowszych technologii w pracy z przemocą w szkole. W: G. Katra, K. Małek (red.), Szkolny kalejdoskop. Psycholog szkolny wobec wyzwań współczesności. Wydawnictwo Liberi Libri.

3. Sokołowska, E (2014/2007) Jak postępować z agresywnym uczniem? Zmiana sposobu myślenia i działania. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna (wydanie 2, zmienione)

4. Sokołowska, E. (red.) (2013). Psychologia wspierania rozwoju i kształcenia. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej

5. Sokołowska, E. (2010). Ewaluacja psychologicznych oddziaływań profilaktycznych. Głos Pedagogiczny, 18, 17-19.

6. Sokołowska, E (2010a). Trening poznawczo-behawioralny w pracy z rodzicami dzieci przedszkolnych i szkolnych. W: W. Budziński, (red.) Terapia i resocjalizacja dzieci i młodzieży z problemami szkolnymi. Monografia zbiorowa (s. 79-85). Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej

7. Sokołowska, E. (2008). Gdy dziecko zdaje egzamin. Scenariusze warsztatów psychologicznych dla rodziców. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna.

8. Sokołowska, E. (2008a). Oczami fizjoterapeuty – opowieść o wykonywanym zawodzie. W: B. Janusz, K. Gdowska i B. De Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka (s. 539-544). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

9. Sokołowska, E. (2007). Jak być skutecznym i zadowolonym nauczycielem? Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna

10. Sokołowska, E. (2007a). Przeżywanie radości – to, co dają metody psychoedukacyjne. Nowiny Psychologiczne, 3, 63-68

11. Sokołowska, E (2006). Dziecko molestowane: co nauczyciel może zauważyć i w jaki sposób pomóc. (s. 4216-4218). W: K. Kmiecik-Baran (red.), Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży szkolnej. Warszawa: Dashofer

12. Sokołowska, E. (2006a). Rozwój młodego człowieka w dobie mediów elektronicznych - zagrożenia i szanse wynikające z ich użytkowania z perspektywy teorii poznawczo-behawioralnej (s. 365-371). W: B. Bykowska i M. Szulc (red.), Zagrożenia współczesnej młodzieży polskiej - w poszukiwaniu tożsamości. Gdańsk: Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego

13. Sokołowska, E. (1998). Spojrzenie psychologa na małe dziecko z problemami neurologicznymi. W: J. Rola (red.), Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci (s. 84-95). Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej.

 

 

Najważniejsze publikacje we współautorstwie (od najnowszej, nie wykazane w dorobku naukowym):

1. Dacka, M., Sokołowska, E. (przyjęte do druku). Pandemic COVID-19 - selected difficulties in child functioning. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

2. Sokołowska, E. Kluczyńska, S. (przyjęte do druku). Rola nauczycieli we wspieraniu i ochronie zdrowia psychicznego uczniów. Psychologia Wychowawcza

3. Sokołowska, E., Sokołowska, B. (w recenzji). How to use novel digital technologies in the work of a neuropsychologist? A benefit-loss analysis. Acta Neuropsychologica

4. Zabłocka-Żytka, L., Sokołowska, E., Kluczyńska, S. (w recenzji). An evaluation of the ‘PsychoŻak ’mental health promotion programme for university students. Report of a pilot study. Psychiatria Polska

5. Kuncewicz, D., Sokołowska, E., Sobkowicz, J., Kuncewicz, D. (2019). Po ciszy. Rozważania o komunikacji opartej na kontekście. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

6. Katra, G., Sokołowska, E. (2017). Model pracy psychologa we współczesnej szkole. Psychologia Wychowawcza, 53(67), 175-185.

7. Sokołowska, E., Katra, G., Cierpka, A., Turska, D. (2017). Psycholog jako współkreator środowiska i procesu edukacyjno-wychowawczego. Psychologia Rozwojowa, 22 (2), 33-42.

8. Zabłocka-Żytka, L., Sokołowska, E. (red.) (2016). Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo Difin

9. Kuncewicz, D. Sokołowska, E., Kuncewicz, D. (2015). Zabieranie słowa w nauce. Kultura. Media. Teologia, 22(6), 53-65

10. Kuncewicz, D. Sokołowska, E., Sobkowicz, J. (2015). Usłyszeć niewypowiedziane, czyli o interpretacji psychologicznej za pomocą narzędzi teorii literatury. Polskie Forum Psychologiczne, 20(3),409-426

11. Sokołowska, E., Zabłocka-Żytka, L., Kluczyńska, S., Wojda-Kornacka, J. (2015). Zdrowie psychiczne młodych dorosłych. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo Difin

12. Sokołowska, E., Zabłocka-Żytka, L. (2013). Psychologia rozwojowa dla klinicystów. Przykładowe ćwiczenia i interwencje. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna

13. Sokołowska, E., Bieńkowska, A., Batory, A., Sicińska, M., Weilg, B. (2011). Ćwiczenia z psychologii rozwoju. W: B. Weigl (red.), Psychologia rozwoju i podstawy pomagania. Teoria-ćwiczenia-praktyka (s. 13-90). Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej

14. Sokołowska, E., Pietkiewicz, B. (1998). Procedura postępowania diagnostycznego w analizie jakościowej Testu Niedokończonych Zdań Rottera. W: K. Stemplewska-Żakowicz (red.),  Nowe spojrzenia na Test Niedokończonych Zdań J.B. Rottera (s. 27-37). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP

 

 

Hobby i zainteresowania pozanaukowe:

Biografie. Długie spacery

Ostatnia aktualizacja: 07.02.2025 18:16