Etyka psychologiczna: jeszcze jedna etyka?
[Psychological Ethics: another Ethics?]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Miejsce: Warszawa
Rok wydania: 2008
Tytuł publikacji: Etyka zawodu psychologa
Redaktorzy: Jerzy Brzeziński
Strony od-do: 47-65
Streszczenie: Formułowane na gruncie danej teorii etycznej normy moralne są zbyt ogólne, by mogły zostać wprost odniesione do poszczególnych dziedzin naszego życia, muszą zatem zostać w jakiś sposób uszczegółowione. We współczesnej etyce mówi się nie tyle o ich uszczegółowianiu, co stosowaniu - jeśli mówimy dzisiaj o jakiejkolwiek etyce stosowanej, to jedynie pod warunkiem, że jesteśmy w stanie sformułować szczegółowe normy moralne. Niepowtarzalność i wyjątkowość sytuacji, w których przychodzi nam podejmować moralne decyzje, są dzisiaj powodem odrzucania przez niektórych etyków moralnej teorii (czyli budowania moralnego systemu) i hołdowania moralnemu partykularyzmowi, tj. stanowisku, zgodnie z którym należy każdy przypadek oceniać oddzielnie, niezależnie od jakichkolwiek ogólnych norm. Jeśli natomiast odwołujemy się w tego typu przypadkach do szczegółowych norm moralnych, to musimy dysponować nie tylko znajomością rudymentów danej teorii, lecz również jakim kwantum wiedzy empirycznej niezbędnej do wypowiadania się np. na temat etyki medycznej, etyki prawniczej, etyki biznesu czy etyki dla psychologów. Etyka dla psychologów jest jedną z etyk stosowanych. Jako taka nie polega na tworzeniu zupełnie nowej teorii na użytek prowadzonych w psychologii badań, lecz próbie formułowania ocen i norm odnoszących się do pracy psychologa, które oparte są o normy ogólne. Ponieważ teorii moralnych jest wiele, proponowane przez etykę dla psychologów rozstrzygnięcia natury normatywnej będą w różny sposób uzasadniane, nie są to jednak tak znaczące różnice, by wykluczały przyjęcie zasadniczo zgodnego zbioru szczegółowych norm.