Eugenetica „selettiva” ed eugenetica „alterativa"
["Selective” Eugenics and “Enhancement” Eugenics]

Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowany

Miejsce: Città del Vaticano
Rok wydania: 2010
Tytuł publikacji: Le nuove frontiere della genetica e il rischio dell'eugenetica : Atti del Congresso in occasione della quindicesima assemblea generale dei membri, Città del Vaticano, 20-21 febbraio 2009
Redaktorzy: Jean Laffitte, Ignacio Carrasco De Paula
Strony od-do: 153-162
Streszczenie: Postulat poprawiania i doskonalenia ludzkiej natury to jedno z haseł często powtarzanych przez entuzjastów tego rodzaju osiągnięć współczesnej biomedycyny, przy pomocy których można by nie tylko wyeliminować dysfunkcje naszego organizmu, lecz również wyposażyć go w takie cechy, bądź skalę cech, które nie są wprost związane z naturą gatunku Homo sapiens. Nie istnieje „natura ludzka jako taka”, istnieją jedynie ludzie posiadający określoną gatunkiem naturę, stąd jakiekolwiek projekty poprawiania natury dotyczą z konieczności indywidualnych, konkretnych ludzi. Nie zmienia to faktu, że w kontekście projektu poprawiania ludzkiej natury, podobnie jak w przypadku wszelkich innych działań polegających na ingerowaniu w psychofizjologiczną strukturę człowieka, powraca pytanie o normatywny wymiar ludzkiej natury. Charakterystyczne dla człowieka jest to, że nie tylko jest swoją naturą, ale naturę tę posiada, pozostaje względem niej w relacji pozwalającej mu na rozumne odczytywanie zachodzących w niej procesów i wykorzystywanie tej wiedzy w różnorakich próbach ingerowania w naturę. W kontekście eugenicznych projektów pytamy o to, gdzie leży nie tylko biologiczna, ale przede wszystkim moralna granica dopuszczalnych ingerencji w naturę. Granice biologiczne można wskazać, moralnych trzeba się doszukać. Nie wszystko co możliwe jest bowiem samo przez się moralnie dozwolone. Głosiciele (Proponents) eugenicznych idei zdają się popełniać błąd analogiczny do tego, jaki znamy z dyskusji nad niewłaściwym stosunkiem człowieka do posiadania dóbr materialnych. Podobnie jak istnieniu należy się prymat przed posiadaniem dóbr materialnych, tak też istnieniu należy się prymat przed posiadaniem określonych w projektach eugenicznych cech. Eugeniczny charakter projektu poprawiania ludzkiej natury - jakkolwiek powołuje się na dobroczynne dla ludzkich istot cele - w praktyce oznacza najczęściej eliminowanie jednostek, których naturalne uposażenie nie mieści się w „jakościowym standardzie”. Za wartościowy uznany zostaje nie sam fakt istnienia, ale jakości istnienia, posiadanie natury o określonych parametrach.
Słowa kluczowe: genetyka, eugenika, natura, doskonalenie, posthumanizm



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Barbara Chyrowicz",
title = "Eugenetica „selettiva” ed eugenetica „alterativa''",
journal = "",
year = "2010",
pages = "153-162"
}

Cytowanie w formacie APA:
Chyrowicz, B. (2010). Eugenetica „selettiva” ed eugenetica „alterativa". , 153-162.