W pułapce sacrum i profanum. Ja (Romantyczność) Mykoły Chwylowego
[In the trap of the sacred and the profane. I (Romanticism) by Mykola Khvylovyi]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyMiejsce: Lublin
Rok wydania: 2021
Tytuł publikacji: Przekraczanie granic. Rosyjska, ukraińska i białoruska przestrzeń literacka, kulturowa i językowa z perspektywy XXI wieku
Redaktorzy: Magdalena Kawęcka, Maria Mocarz-Kleindienst, Beata Siwek, Małgorzata Wideł-Ignaszczak
Strony od-do: 249-261
Streszczenie: Przedmiotem rozważań artykułu jest analiza noweli Ja (Romantyczność) autorstwa Mykoły Chwylowego – jednego z najważniejszych pisarzy ukraińskich lat 20. XX wieku. Zarówno jako twórca, ja też i uczestnik życia społecznego w Ukrainie Radzieckiej pisarz konsekwentnie deklarował się jako zwolennik idei komunizmu. Powstaje zatem pytanie: czy w tej sytuacji można mówić o badaniu zagadnienia sacrum w twórczości takiego autora? Zgodnie z teorią badań nad zagadnieniami świętości w literaturze pojęcie sacrum wykracza dalece poza sferę religijną. Zarówno prace Zofii Zdybickiej, Stefana Sawickiego, Ryszarda Strzeleckiego czy Rogera Cailloisa stwierdzają, że owo pojęcie może także określać sferę świętości w odróżnieniu sfery codzienności oraz definiować to, czemu dana jednostka oddaje cześć, jak też i tego, co stanowi dla niej wartość najwyższą. Jeśli w powyższym kluczu spojrzymy na Ja (Romantyczność) Mykoły Chwylowego, wtedy staje się jasne, że analizowany utwór staje się swoistym kluczem do rozumienia całej jego twórczości oraz jego ideologicznym credo. System obrazowania analizowanej noweli opiera się na rozbudowanej symbolice, w tym także biblijnej i religijnej, stąd też jej wymiar semantyczno-ideowy również należy traktować jako symboliczny. Mykoła Chwylowy skonstruował tu świat swojej własnej „religii” – majaczącej w oddali „komuny, co za górami”, „sinej dali”, w którym współistniały dwa wymiary świętości – tradycyjny i przyszły. Odbiorca z łatwością odnajdzie czysto chrześcijański, a więc religijny motyw Marii, który przywodzi na myśl Matkę Bożą, jak również stworzony przez pisarza wymiar „komuny”, „sinej dali”, który wymownie świadczy o osobistym stosunku autora do zaproponowanej przezeń idei.
Słowa kluczowe: Mykoła Chwylowy, ideologia, sacrum, komunizm, religia, symbolika
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Albert Nowacki",
title = "W pułapce sacrum i profanum. Ja (Romantyczność) Mykoły Chwylowego",
journal = "",
year = "2021",
pages = "249-261"
}
Cytowanie w formacie APA:
Nowacki, A. (2021). W pułapce sacrum i profanum. Ja (Romantyczność) Mykoły Chwylowego. , 249-261.