Pastoralne implikacje książki „Jezus z Nazaretu”
[Pastoral Implications of the Book "Jesus of Nazareth"]
Artykuł nierecenzowany w wydawnictwie zbiorowymMiejsce: Kraków
Rok wydania: 2009
Tytuł publikacji: Teologiczne refleksje po lekturze książki Josepha Razingera – Benedykta XVI „Jezus z Nazaretu”
Redaktorzy: Dariusz Skrok, Daniel Swend
Strony od-do: 131-153
Streszczenie: Dla teologa pastoralisty książka kard. J. Ratzingera – Benedykta XVI stanowi inspirację nie tylko do nowego przemyślenia podstaw duszpasterstwa, szczególnie podstaw chrystologicznych i eklezjologicznych, lecz daje impulsy do refleksji na temat praktycznych form realizacji zbawczego dzieła Jezusa w kontekście wielorakich wyzwań dzisiejszego świata. Autor niniejszego artykułu stawia sobie za cel wyłuskanie tych impulsów pastoralnych z książki Jezus z Nazaretu oraz przedstawienie ich w systematycznym kluczu przedmiotowym. Czytelnik może zatem oczekiwać odpowiedzi na pytanie: jakie wskazania wynikają z chrystologicznego studium kard. J. Ratzingera – Benedykta XVI dla życia dzisiejszej wspólnoty Ludu Bożego oraz prowadzonej przezeń działalności duszpasterskiej i apostolskiej. Ulubiony i często używany przez Autora książki Jezus z Nazaretu termin „uczeń” należy zatem odnosić zarówno do duszpasterzy, katolików świeckich, jak i osób konsekrowanych. W świetle słów Mt 28, 18-19 Kościół zawsze ma być wspólnotą uczniów Jezusa Chrystusa. Wspólnotę tę stworzył po raz pierwszy i stwarza nieustannie aż do skończenia świata sam Zbawiciel, powołując wciąż nowych uczniów. To nie uczeń wybiera sobie Mistrza, jak to było w przeszłości i wciąż jest jeszcze możliwe przynajmniej w niektórych wyższych uczelniach, lecz Mistrz wybiera uczniów. Zadaniem uczniów na etapie formacji jest poznanie Mistrza od wewnątrz, to znaczy poznanie Jego Synowskiej relacji z Ojcem. Toteż powołanie do bycia uczniem Jezusa można rozeznać, a także w pełni zrealizować tylko dzięki opanowaniu sztuki modlitwy. Modlitwa ma również decydujące znaczenie w realizacji zadań duszpasterskich i apostolskich. Dzisiaj istnieją różne szkoły modlitwy, ale najlepszym nauczycielem modlitwy pozostaje dla chrześcijan wciąż sam Jezus Chrystus. Wymaganie Mistrza wobec uczniów jest od wieków wciąż to samo, o czym przypomniał książką Jezus z Nazaretu Benedykt XVI, uczniowie mają wiernie naśladować swego Mistrza najpierw w kontemplacji, następnie w głoszeniu królestwa Bożego, egzorcyzmowaniu czyli uzdrawianiu i uświęcaniu świata oraz praktykowaniu wzajemnej miłości. Żeby te zadania wypełnić w kontekście wyzwań, jakie rzuca dzisiejszym uczniom Jezusa postmodernistyczna kultura, trzeba nauczyć się korzystać z doświadczeń minionych pokoleń chrześcijan, a także posiąść umiejętność czytania znaków czasu. Wydaje się, że Benedykt XVI doskonale opanował obydwie wspomniane umiejętności i w tym zakresie może być postrzegany jako wzór zarówno dla duszpasterzy, jak i apostołów świeckich.
Słowa kluczowe: duszpasterstwo, formacja chrzescijańska
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Pastoralne implikacje książki „Jezus z Nazaretu”",
journal = "",
year = "2009",
pages = "131-153"
}
Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2009). Pastoralne implikacje książki „Jezus z Nazaretu”. , 131-153.