Charytatywna działalność Kościoła
[Charitable Activity of the Church]

Artykuł nierecenzowany w wydawnictwie zbiorowym

Miejsce: Lublin
Rok wydania: 2005
Tytuł publikacji: Kościół w czasach Jana Pawła II
Redaktorzy: Marian Rusecki, Krzysztof Kaucha, Jacenty Mastej
Strony od-do: 259-271
Streszczenie: Kościół od początku miał świadomość wysokiej rangi, jaką nadał czynom miłości Zbawiciel, który podczas Ostatniej Wieczerzy nakazał uczniom miłość wzajemną na miarę swojej miłości do ludzi. Według słów Chrystusa miłość wzajemna jego uczniów ma być dla świata znakiem przynależności do Niego (J 13, 35). Dlatego Kościół już w czasach apostolskich pomagał ludziom w przezwyciężaniu duchowej i materialnej nędzy. Historia dwudziestu wieków Kościoła jest zarazem historią rozwoju wielorakich form posługi charytatywnej. Również dzisiaj Chrystusowe wezwanie do miłości nie straciło swej aktualności. Miłość jest podstawowym prawem a zarazem obowiązkiem każdego chrześcijanina. Ponieważ dzieło zbawienia z ustanowienia Bożego ma charakter społeczny, miłość powinna być urzeczywistniana w społeczności ludzkiej. Miłość bliźniego jest pieczęcią autentycznej miłości Boga i drogą kształtowania pełnego życia wspólnoty kościelnej. Jednym ze sposobów urzeczywistniania miłości bliźniego jest działalność charytatywna. Aktualna sytuacja społeczna w Polsce jest wyzwaniem dla Kościoła, który nie może pozostawać obojętny na los ludzi ubogich i słabych. Piętrzące się problemy społeczne, a zwłaszcza strukturalne bezrobocie, przyczyniają się do postępującej pauperyzacji wielu grup społecznych. Ubóstwo staje się przyczyną niskiego poziomu wykształcenia, niedostępności do opieki medycznej, patologii życia rodzinnego, uzależnienia od alkoholu i narkotyków, marginalizacji społecznej, której skrajnym przejawem jest bezdomność. Bieda leży niekiedy u podstaw wybrania drogi przestępstwa albo targnięcia się na własne życie. Te okoliczności powinny mobilizować chrześcijan do czujności i wzmożonej aktywności charytatywnej. Kościół katolicki na Zachodzie posiada wiele organizacji i wyspecjalizowanych instytucji charytatywnych. Integracja Europy stwarza szansę wymiany doświadczeń i zacieśnienia współpracy międzynarodowej w zakresie działalności charytatywnej. Instytucje charytatywne Kościoła w Polsce powinny wykorzystać doświadczenie pracy charytatywnej w społeczeństwach zachodnich. Należy jednak bronić się przed utratą motywu nadprzyrodzonego i duchowego wymiaru udzielanej pomocy, bo to specyfikuje kościelną działalność charytatywną i odróżnia ją od działalności humanitarnej. Wydaje się, że w tym względzie organizacje charytatywne Kościoła na Zachodzie mogą skorzystać z polskich doświadczeń. Formacja pracowników etatowych, wolontariuszy, a także ogółu chrześcijan jest w Polsce traktowana priorytetowo, co potwierdza dokument II Polskiego Synodu Plenarnego.
Słowa kluczowe: caritas, Kościół

---

Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Charytatywna działalność Kościoła",
journal = "",
year = "2005",
pages = "259-271"
}

Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2005). Charytatywna działalność Kościoła. , 259-271.