Wiesław Przygoda

Chrystologiczne podstawy charytatywnej posługi Kościoła
[Christological Grounds of the Church's Charity]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: Theologica Thoruniensia (ISSN: 1641-6724)
Rok wydania: 2001
Tom: 2
Strony od-do: 289-306
Streszczenie: Jezus Chrystus stał się dla wszystkich ludzi aż do skończenia świata objawieniem i świadkiem nieskończonej miłości Boga do człowieka. Całe Jego ziemskie życie od Betlejem, przez Nazaret aż po Jerozolimę, a także Jego słowa, gesty i postawa względem spotykanych ludzi, a zwłaszcza dobrowolnie podjęte i wykonane dzieło Odkupienia są ewidentnym znakiem miłości Boga do człowieka. Przed swoim odejściem do Ojca Jezus zgromadził wokół siebie uczniów, którym przekazał posłannictwo, jakie sam otrzymał do wykonania w świecie od Ojca. Jednym z dowodów wierności Kościoła Chrystusowi jako swojej Głowie jest trwanie w królewskiej służbie ludziom, zwłaszcza chorym, ubogim i potrzebującym jakiejkolwiek pomocy. Zmartwychwstały i zasiadający po prawicy Ojca Chrystus wciąż żyje i działa w Kościele przez Ducha Świętego, który wciąż powołuje i przynagla chrześcijan do miłości służebnej. Nie sposób sobie wyobrazić dobrze rozwiniętej posługi charytatywnej we wszystkich strukturach Kościoła bez żywej więzi z Osobą Jezusa Chrystusa. Jeśli Kościół w swojej służbie ubogim i potrzebującym zaniedba świadectwo o miłości Chrystusa do człowieka, przyczyni się do zanikania wrażliwości na obecność Boga w szerokim społeczeństwie. Jeśli Kościół nie chce stać się jedną z wielu agencji humanitarnych, musi stale dawać świadectwo o miłości Chrystusa, który jest w stanie wyzwolić człowieka od wszelkiego zła.
Słowa kluczowe: chrystologia, caritas



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Chrystologiczne podstawy charytatywnej posługi Kościoła",
journal = "Theologica Thoruniensia",
year = "2001",
pages = "289-306"
}

Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2001). Chrystologiczne podstawy charytatywnej posługi Kościoła. Theologica Thoruniensia, 289-306.