Wiesław Przygoda

Paradygmaty postępowania badawczego w teologii praktycznej
[Paradigms of Proceedings Research in the Practical Theology]

Artykuł nierecenzowany w wydawnictwie zbiorowym

Miejsce: Kraków
Rok wydania: 2011
Tytuł publikacji: Metodologia teologii praktycznej
Redaktorzy: Wiesław Przyczyna
Strony od-do: s. 97-113
Streszczenie: Dobra znajomość paradygmatów metodologicznych wydaje się nieodzowna do uprawiania refleksji naukowej i podejmowania pisarstwa naukowego na gruncie teologii pastoralnej. Niedopuszczalne jest pomieszanie porządku metodologicznego paradygmatu J. Cardijna z porządkiem paradygmatu analizy teologicznopastoralnej wypracowanej w środowisku KUL. Wprawdzie obydwa paradygmaty złożone są z trzech etapów postępowania badawczego, ale różnią się nie tylko innym porządkiem wspomnianych etapów, lecz także innymi założeniami oraz innym sposobem stawiania pytań naukowych. W paradygmacie J. Cardijna cały proces badawczy rozpoczyna się od postawienia pytania o sens, znaczenie jakiegoś zjawiska, które przynajmniej intuicyjnie może być postrzegane jako znak czasu warty dokładnego przebadania i zinterpretowania teologicznego. W paradygmacie analizy teologicznopastoralnej wypracowanej w środowisku KUL proces postępowania badawczego rozpoczyna się od wypracowania modelu normatywnego jakiejś formy działalności zbawczej, następnie za pomocą badań empirycznych wypracowuje się model realizowany w konkretnym miejscu i czasie tej działalności, by w końcu postawić postulaty udoskonalenia tej działalności zbawczej w przyszłości (model postulowany). A zatem zupełnie niestosowne jest wartościowanie, który z wymienionych dwóch paradygmatów jest lepszy pod względem metodologicznym. Raczej trzeba znać możliwości i granice obydwu dróg postępowania badawczego i stosować je w zależności od potrzeb i stawianych w punkcie wyjścia problemów badawczych. Teologia pastoralna jest dyscypliną nieco deprecjonowaną, zwłaszcza w Polsce, co nie oznacza, że jest ona łatwą do uprawiania, szczególnie na poziomie nowatorskich badań naukowych. Wydaje się jednak, że jest ona dyscypliną godną szerszego zainteresowania, choćby ze względu na jej dynamiczny przedmiot, którym jest egzystencja i działalność zbawcza Kościoła w aktualnych uwarunkowaniach miejsca i czasu, co powoduje, że jest ona dyscypliną wciąż świeżą, młodą a przez to interesującą. Toteż nie wydaje się, żeby wypracowane dotychczas paradygmaty metodologiczne teologii pastoralnej były jedynie słusznymi a przez to obligatoryjnymi albo dopracowanymi do perfekcji. Pole do zgłaszania nowych pomysłów metodologicznych lub postulatów mających na celu doskonalenie starych metod naukowego uprawiania teologii pastoralnej jest wciąż szerokie.
Słowa kluczowe: Metodologia, paradygmaty metodologiczne, teologia praktyczna



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Przygoda",
title = "Paradygmaty postępowania badawczego w teologii praktycznej",
journal = "",
year = "2011",
pages = "s. 97-113"
}

Cytowanie w formacie APA:
Przygoda, W. (2011). Paradygmaty postępowania badawczego w teologii praktycznej. , s. 97-113.