Piśmiennictwo sanktuaryjne dawnej diecezji przemyskiej. Rekonesans
[The writing connected with Marian shrines in the former diocese of Przemyśl. A reconnaissance]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyMiejsce: Rzeszów
Rok wydania: 2020
Tytuł publikacji: Wirydarz staropolski i oświeceniowy
Redaktorzy: Roman Magryś Jolanta Kowal Grzegorz Trościński
Tom: 1
Strony od-do: 171-184
Streszczenie: Przedmiotem artykułu są dawne (powstałe do roku 1795) druki (m.in. historie i legendy na temat miejsc świętych, przewodniki po sanktuariach, katalogi cudów i łask, kazania, modlitewniki) związane tematycznie z sanktuariami maryjnymi położonymi w dawnej diecezji przemyskiej w jej historycznych, to znaczy przedrozbiorowych granicach. Na jej terytorium zidentyfikowano 45 ośrodków kultu maryjnego, w tym dwa o zasięgu ponadregionalnym – w Leżajsku i w Jarosławiu. W ścisłym związku z tymi ośrodkami pozostaje około 60 utworów, które stanowią cenne źródło do badań nad topografią sakralną dawnej ziemi i diecezji przemyskiej oraz religijnością jej mieszkańców.
Słowa kluczowe: katolicyzm, kult maryjny, przemyska diecezja, sanktuaria maryjne, staropolskie piśmiennictwo sanktuaryjne
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Wiesław Pawlak",
title = "Piśmiennictwo sanktuaryjne dawnej diecezji przemyskiej. Rekonesans",
journal = "",
year = "2020",
pages = "171-184"
}
Cytowanie w formacie APA:
Pawlak, W. (2020). Piśmiennictwo sanktuaryjne dawnej diecezji przemyskiej. Rekonesans. , 171-184.