Wewnętrzna aktywność dialogowa a niepewność poznawcza, cechy, koncepcja siebie i funkcjonowanie adaptacyjne
[Internal dialogical activity and cognitive uncertainty, traits, self-concept, and adaptive functioning]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Współautorzy: Andrzej Sieradzki
Miejsce: Mountain View, CA 94042, USA.
Rok wydania: 2021
Tytuł publikacji: Dialogiczność. Osobisty, logiczny i planetarny dialog w edukacji, zdrowiu, obywatelstwie i badaniach.
Redaktorzy: C. Monereo C. Weise H. Hermans
Strony od-do: 435-442
Streszczenie: Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wyników sześciu badań z lat 2019-21, skoncentrowanych na związkach między wewnętrzną aktywnością dialogową (IDA) a niepewnością, jak również niektórymi innymi zmiennymi osobowościowymi. IDA definiowana jest jako "zaangażowanie w dialogi z wyobrażonymi postaciami, symulacja społecznych relacji dialogowych we własnych myślach oraz wzajemna konfrontacja punktów widzenia reprezentujących różne pozycje Ja istotne dla tożsamości osobistej i/lub społecznej" (Oleś i Puchalska-Wasyl, 2012, s. 242). Według Hermansa i Hermans-Konopki (2010), wewnętrzna dialogowość wywodzi się z niepewności. Odnosimy się do sześciu badań przeprowadzonych na próbach diffeneret. Ogólny poziom IDA mierzony był za pomocą Internal Dialogical Activity Scale-Revised (IDAS-R). Główne wyniki potwierdzają hipotezę, że IDA koreluje ujemnie z tolerancją na niepewność lub niejednoznaczność. Ponadto pokazujemy kilka nowych wyników, takich jak związki między IDA a samooceną, refleksją i ruminacją, szczęściem, sensem życia, cechami temperamentu i afektu.
Słowa kluczowe: wewnętrzna aktywność dialogowa, korelaty