Ochrona karna wolności sumienia i religii w prawie kanonicznym
[Penal Protection of Freedom of Conscience and Religion in Canon Law]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: TEKA Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie (ISSN: 1899-7694)
Rok wydania: 2018
Tom: 11
Numer czasopisma: 2
Strony od-do: 375-386
Streszczenie: Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że wszyscy ludzie, zarówno wierzący, jak i niewierzący, obowiązani są szukać prawdy dotyczącej Boga i Jego Kościoła, a poznaną mają obowiązek i prawo z mocy prawa Bożego przyjąć i zachowywać (kan. 748 § 1). Ponadto ludzie nie mogą być przez nikogo zmuszani do przyjęcia wiary katolickiej wbrew własnemu sumieniu (§ 2). Wolność sumienia i religii ma źródło w godności osoby ludzkiej. Wolność religijna w aspekcie wewnętrznym jest rozumiana jako wolność sumienia, natomiast w aspekcie zewnętrznym jako wolność religii. Podmiotami uprawnionymi do wolności sumienia i religii jest każda osoba ludzka, rodzina oraz wspólnoty religijne.
Słowa kluczowe: osoba ludzka, rodzina, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku, sumienie, religia

---

Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Mirosław Sitarz",
title = "Ochrona karna wolności sumienia i religii w prawie kanonicznym",
journal = "TEKA Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie",
year = "2018",
number = "2",
pages = "375-386"
}

Cytowanie w formacie APA:
Sitarz, M. (2018). Ochrona karna wolności sumienia i religii w prawie kanonicznym. TEKA Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie, 2, 375-386.