Wspólne cechy zwierząt i ludzi w dwunastej księdze "Etymologii" Izydora z Sewilli
[The Common Features of Animals and Human Beings in the Twelfth Book of "Etymologies" by Isidore of Seville]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: VOX PATRUM (ISSN: 0860-9411)
Rok wydania: 2020
Tom: 73
Strony od-do: 63-94
Streszczenie: Dwunasta księga „Etymologii” jest, jak wiemy, poświęcona opisom zwierząt (podzielonych na osiem grup). Isidor z Sewilli, opierając się na wcześniejszych relacjach, czerpał z tych źródeł najważniejsze elementy charakteryzujące poszczególne stworzenia. Dwunasta księga zbiera i niejako kumuluje starożytne i wczesnochrześcijańskie poglądy na temat naturalnych kształtów ciała, sposobów zachowania i reakcji zwierząt. Podczas prezentacji niektórych z nich biskup Sewilli wyraźnie wyakcentował te ich cechy – przedstawione w dostępnych mu źródłach – które w jego interpretacji były bądź wspólne dla ludzi i zwierząt, bądź też były podobne do cech ludzkich. Izydor pokazał w ten sposób wiele cech ze sfery psycho-mentalnej i moralnej u takich zwierząt jak: bos, canis, delfinus, elephantus, equus, formica, iricius, leo, serpens i simia. W mniejszym zaś stopniu wskazywał na podobieństwo cech somatycznych u ludzi i ptaków (coturnix, pica, psittacus) oraz na analogie w życiu „społecznym” ludzi, owadów i ptaków (apis, ciconia). Wydaje się, że zwracanie uwagi na cechy wspólne zwierząt, owadów i ludzi było ważnym elementem w Izydorowym postrzeganiu świata zwierząt. Jest to również jedna ze szczególnych cech jego szeroko rozumianej antropologii.
Słowa kluczowe: zwierzęta, człowiek, Etymologie, Izydor z Sewilli, cechy
Dostęp WWW: https://czasopisma.kul.pl/vp/article/view/4779
DOI: 10.31743/vp.4779


Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Leszek Wojciechowski",
title = "Wspólne cechy zwierząt i ludzi w dwunastej księdze ''Etymologii'' Izydora z Sewilli",
journal = "VOX PATRUM",
year = "2020",
pages = "63-94"
}

Cytowanie w formacie APA:
Wojciechowski, L. (2020). Wspólne cechy zwierząt i ludzi w dwunastej księdze "Etymologii" Izydora z Sewilli. VOX PATRUM, 63-94.