Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII wieku
[Devotion to Mary in Polish Catholic Theology of 17th c.]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Duchowość w Polsce (ISSN: 2081-4674)
Rok wydania: 2015
Tom: 17
Strony od-do: 26-32
Streszczenie: Początki maryjnego niewolnictwa wiążą niektórzy z osobą św. Ludwika Marii Grignion de Montforta (+1716) ; tenże święty nie przypisywał sobie jednak autorstwa tego ćwiczenia, ale wskazywał na Polskę jako na kraj, w którym ta praktyka się rozwija. Jako jedna z dróg osiągania chrześcijańskiej doskonałości, praktyka niewolnictwa maryjnego znana była K. Drużbickiemu (+1662), a także S. Fenickiemu (+1652) i J. Chomętowskiemu (+1641); wszyscy oni kierowali się duchowością ignacjańską, a w swoich dziełach jako pierwsi dali pełne teologiczne uzasadnienie praktyki maryjnego niewolnictwa: boskie macierzyństwo Maryi, Jej udział w odkupieniu ludzkości oraz pośrednictwo w rozdawnictwie łask. Maryjne niewolnictwo praktykowali m.in. Honorat Koźmiński, Maksymilian Kolbe, Stefan kard. Wyszyński i Jan Paweł II, papież.
Słowa kluczowe: maryjne niewolnictwo, pęta, ofiarowanie się Maryi, służba, oddanie się Maryi na własność
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jarosław Popławski",
title = "Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII wieku",
journal = "Duchowość w Polsce",
year = "2015",
pages = "26-32"
}
Cytowanie w formacie APA:
Popławski, J. (2015). Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII wieku. Duchowość w Polsce, 26-32.