Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII w
[The practice of Marian slavery in Polish Catholic theology of the 17th century]
Artykuł naukowy w wydawnictwie zbiorowym recenzowanyMiejsce: Lublin
Rok wydania: 2018
Tytuł publikacji: Maryja i Kościół
Redaktorzy: Jan Krzysztof Miczyński
Strony od-do: 53-60
Streszczenie: Początki maryjnego niewolnictwa wiążą niektórzy z osobą św. Ludwika Marii Grignion de Montforta (+1716) ; tenże święty nie przypisywał sobie jednak autorstwa tego ćwiczenia, ale wskazywał na Polskę jako na kraj, w którym ta praktyka się rozwija. Jako jedna z dróg osiągania chrześcijańskiej doskonałości, praktyka niewolnictwa maryjnego znana była K. Drużbickiemu (+1662), a także S. Fenickiemu (+1652) i J. Chomętowskiemu (+1641); wszyscy oni kierowali się duchowością ignacjańską, a w swoich dziełach jako pierwsi dali pełne teologiczne uzasadnienie praktyki maryjnego niewolnictwa: boskie macierzyństwo Maryi, Jej udział w odkupieniu ludzkości oraz pośrednictwo w rozdawnictwie łask. Maryjne niewolnictwo praktykowali m.in. Honorat Koźmiński, Maksymilian Kolbe, Stefan kard. Wyszyński i Jan Paweł II, papież.
Słowa kluczowe: maryjne niewolnictwo, pęta, ofiarowanie się Maryi, służba, oddanie się Maryi na własność
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Jarosław Popławski",
title = "Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII w",
journal = "",
year = "2018",
pages = "53-60"
}
Cytowanie w formacie APA:
Popławski, J. (2018). Praktyka maryjnego niewolnictwa w polskiej teologii katolickiej XVII w. , 53-60.