Czynności Prawne w Dochodzeniu Wstępnym Kanonicznego Postępowania Karnego
[Legal Activities in the Preliminary Investigation of Canon Penal Proceeding]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Prawo, Administracja, Kościół (ISSN: 1644-9924)
Rok wydania: 2001
Numer czasopisma: 2/3(6/7)
Strony od-do: 119-158
Streszczenie: Dochodzenie wstępne jest działaniem o charakterze administracyjnym i jawi się ono jako postępowanie przygotowawcze, uprzednie (previa) w relacji do procesu (sensu stricto) i wspólne dla obydwu możliwych do zastosowania przy aplikacji kar procesów karno – administracyjnego i karno - sądowego. Poza przypadkiem przewidzianym w kanonie 1717 §1 jest ono elementem koniecznym postępowania karnego i warunkiem do rozpoczęcia procesu karnego (sensu stricto). Nie ma dokładnych przepisów lub zasad wytycznych dotyczących przeprowadzenia dochodzenia. Wszystko co dotyczy jego wykonania zostało powierzone zdolnościom i władzy dyskrecjonalnej ordynariusza. Powinien on jednak wydać dekrety tak w celu rozpoczęcia dochodzenia, jak i w celu jego zakończenia, o wyborze procedury lub o ewentualnej archiwacji materiału, zgodnie z przepisami kanonów 1718-1719. Dekrety te, razem z innym materiałem nagromadzonym podczas dochodzenia, mają być zachowane w tajnym archiwum kurii w przypadku, gdyby karny proces sądowy lub pozasądowy nie został rozpoczęty. Jeśli zaś ten miałby miejsce, powinny one być przekazane rzecznikowi sprawiedliwości, gdy proces karny będzie się odbywał według procedury sądowej; temu, kto będzie prowadził proces administracyjny, jeśli decyzją ordynariusza ten typ procedury został wybrany w celu wymierzenia kary. Dochodzenie ma być przeprowadzone w sposób roztropny, tak, aby nie narazić na ryzyko czyjegoś dobrego imienia. Przedmiotem dochodzenia są fakty i okoliczności oraz poczytalność, innymi słowy, różne elementy przestępstwa, gdyż określony czyn posiada znamiona przestępstwa (i jako taki może być karany) tylko wtedy, gdy występują w nim wszystkie wyżej wymienione rekwizyty. Po zakończeniu dochodzenia ordynariusz na podstawie danych zebranych w summarium i na podstawie tego, co z nich wynika, musi podjąć stosowne decyzje dotyczące możliwości i stosowności wszczęcia procesu oraz procedury, jaką należy zastosować w procesie aplikacji kary. Jeśli wszczęcie procesu nie jest możliwe, lub będąc możliwe, ordynariusz zadecydował, że jego rozpoczęcie nie jest stosowne - następuje archiwacja materiału nagromadzonego podczas dochodzenia. Jeśli została podjęta decyzja o rozpoczęciu procesu ordynariusz, w oparciu o przepisy kanonu 1342, będzie musiał wybrać typ procedury do zastosowania. Należy pamiętać, iż procedura sądowa jest zwyczajną do zastosowania w tego typu procesach i tylko w obecności uzasadnionych przyczyn uniemożliwiających jej zastosowanie, można odwołać się do procedury administracyjnej. Tak więc postępowanie przygotowawcze, jakim jest dochodzenie wstępne przeprowadzone w trybie kan. 1717 §§1-3, nie prowadzi w sposób konieczny do wszczęcia procesu karnego sądowego bądź administracyjnego ad poenas applicandas; materiał prawnodowodowy zebrany podczas dochodzenia wskazywać może jedynie na celowość (a nie na konieczność) podjęcia tej fazy kanonicznego postępowania karnego, której celem jest wymierzenie lub deklarowanie kar. Wszczęcie procesu ad poenas applicandas zawsze powinno być poprzedzone postępowaniem pasterskim (kan. 1341).
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Artur Miziński",
title = "Czynności Prawne w Dochodzeniu Wstępnym Kanonicznego Postępowania Karnego",
journal = "Prawo, Administracja, Kościół",
year = "2001",
number = "2/3(6/7)",
pages = "119-158"
}
Cytowanie w formacie APA:
Miziński, A. (2001). Czynności Prawne w Dochodzeniu Wstępnym Kanonicznego Postępowania Karnego. Prawo, Administracja, Kościół, 2/3(6/7), 119-158.