10. Le surréalisme en 1947 – Occultism and the Post-War Marginalisation of Surrealism
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Art Inquiry (ISSN: 1641-9278)
Rok wydania: 2014
Tom: XVI
Strony od-do: 87-100
Streszczenie: Zorganizowana w Paryżu (Galerie Maeght) przez André Bretona i Marcela Duchampa wystawa Surréalisme en 1947 była próbą skonsolidowania i reorientacji ruchu surrealistycznego w powojennej rzeczywistości. Zgodnie z kierunkiem, który Breton wyznaczył w Rupture inaugurale, surrealizm miał związać się silniej niż kiedykolwiek przedtem z okultyzmem. Głównym tematem wystawy był „nowy mit”. Ekspozycja zaplanowana została jako rodzaj ścieżki inicjacyjnej. Znalazły się tam m.in. Sala Przesądów, Totem Wszystkich Religii, Labirynt Inicjacji, etc. Jednym z powodów krytycznego przyjęcia wystawy był fakt, że w tym czasie wszelkiego rodzaju ezoteryczne prądy kojarzyły się z faszyzmem, a mit coraz częściej uznawano za przeszkodę w budowie nowego, racjonalnie zorganizowanego społeczeństwa. Celem artykułu jest wskazanie, w jaki sposób strategia Bretona, który głosił potrzebę stworzenia „nowego mitu” i związania surrealizmu z okultyzmem wbrew niechętnie nastawionemu do ezoterycznych nurtów środowisku intelektualnemu powojennego Paryża, przyczyniła się do marginalizacji tego kierunku.
Słowa kluczowe: surrealizm, wystawy, mit, oklutyzm, faszyzm
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Agnieszka Kuczyńska",
title = "10. Le surréalisme en 1947 – Occultism and the Post-War Marginalisation of Surrealism",
journal = "Art Inquiry",
year = "2014",
pages = "87-100"
}
Cytowanie w formacie APA:
Kuczyńska, A. (2014). 10. Le surréalisme en 1947 – Occultism and the Post-War Marginalisation of Surrealism. Art Inquiry, 87-100.