Duszpasterstwo okupwanego Lwowa
[Pastoral care of occupied Lvov]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Miejsce: Zielona Góra
Rok wydania: 2021
Tytuł publikacji: Świat Kresów Wschodnich w literaturze i przekazach historycznych
Tom: 17
Strony od-do: 129-142
Streszczenie: Po agresji sowieckiej 1939 r. Kościół rzymskokatolicki znalazł się pod podwójnym uciskiem: jako instytucja wroga ideologicznie wobec władzy komunistycznej oraz jako kustosz tradycji polskiej związanej z tym miastem od jego początku. Kościół zaczął działać po raz pierwszy w swej historii jako organizacja prześladowana. Wywózki wiernych Polaków szły w parze z zamknięciem struktur kościelnych. Pewne polepszenie sytuacji, które nastąpiło po okupacji niemieckiej nie dokonało istotnych zmian w sytuacji Kościoła. Nadal był on postrzegany przez okupantów jako ośrodek wrogi i poddawany nieustającemu nadzorowi. W warunkach okupacji duchowni katoliccy w miarę możliwości popierali podziemie antyfaszystowskie. Niezmierne straty poniósł Kościół lwowskie na terenach pozamiejskich z rąk band nacjonalistów ukraińskich. Duchowieństwo katolickiego doświadczyło szczególnie okrutnego losu padając jako pierwsze ofiary ludobójstwa banderowskiego. Abp Bolesław Twardowski bez większego skutku próbował bronić swych księży i wiernych. Po dokonaniu aneksji Lwowa po II wojnie światowej Kościół katolicki mimo represji i prześladowań pozostawał ostoją cywilizacji zachodniej i tradycji polskiej na tych ziemiach.
Słowa kluczowe: Lwów, Kościół, seminarium, represje, duszpasterstwo, arcybiskup.