Nowa ewangelizacja środkiem odnowy człowieka czasów współczesnych - interpretacja kanonu 208 i kanonu 211
[New evangelization as means of renewal of the contemporary humanbeing. Interpretation of canon 208 and canon 211]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: NURT SVD (ISSN: 1233-9717)
Rok wydania: 2004
Tom: 105
Numer czasopisma: 1
Strony od-do: 105-126
Streszczenie: Człowiek potrzebuje Boga. Świat współczesny ze swoimi dokonaniami na różnych płaszczyznach, zarówno tej materialnej jak i duchowej, tylko w wymiarze sztuki, doznań estetycznych, budzenia umiejętności do odbioru piękna i muzyki nie wyczerpuje głębi ludzkiej natury. Obecny artykuł zwraca uwagę na potrzebę odnowy sumień ludzi wierzących, by stawali się dla niewierzących podporą i znakiem nadziei, zwłaszcza gdy radośnie żyją własną religię, praktykują ją i są radośni. Dziś potrzeba odnowy człowieka, zwłaszcza jego psychiki i sfery duchowej. Właśnie „nowa ewangelizacja” ma stać się przestrzenią ewangelicznego oddziaływania na dziś żyjącego człowieka zatracającego swoje człowieczeństwo w wymiarze przeżyć duchowych i religijnych. Realizowanie przez Kościół „nowej ewangelizacji” bierze za cel odnowić oblicze tej ziemi i serc ludzkich, w kontekście pluralizmu religijnego współczesnego świata. Ewangelizacja z przydomkiem „nowa” to działanie powszechne i dynamiczne, gdyż ogarnia cały Kościół i wszystkich jego członków. Chodzi tu o wszystkich wierzących w Boga. Wszyscy mają dokładać swój własny wysiłek wiary i duchowego zaangażowania dla poprawy kondycji psychiczno-duchowej. Wierni stale tęsknią za wspólnotą osób, za więzią między ludzką opartą na Bogu. Ponieważ wszyscy chrześcijanie potrzebują nawrócenia poprzez ewangelizację, dlatego muszą sięgać do skarbca łaski, którą pozostawił nam Jezus, objawiony Bóg i prawdziwy Człowiek. W artykule jest mowa z punktu widzenia kanonisty na temat ewangelizacji i jej potrzebie przez pryzmat interpretacji kanonów kodeksowych: kan. 208 i kan. 211. Są to normy kanoniczne Jana Pawła II, które mobilizują wiernych zarówno duchownych jak i świeckich do budowania wspólnoty wiary. Kościół potrzebuje zewnętrznych wyrazów i kształtów społecznych, które nie tylko zaznaczają jego obecność w każdej teraźniejszości, ale również pomagają mu wychodzić i zdążać w przyszłość, widząc jednocześnie wyzwania, jakie stają na drodze wypełniania posłannictwa Kościoła względem człowieka, często zagubionego w labiryncie grzechu i niedoskonałości współczesnych. Nowa ewangelizacja to nowe wylanie Ducha Świętego z Jego mocą na świat współczesny i człowieka, który po omacku poszukuje ducha prawdy. Nowa ewangelizacja niesie prawdę od Boga samego. Struktura artykułu jest następująca: 1. Wprowadzenie. 2. Nowy czas – nowe metody ewangelizacji. 3. Wyzwania dla rodzin jako środowiska wychowania. 4. Interpretacja kanonu 208. 5. Interpretacja kanonu 211. 6. Nowa ewangelizacja środkiem odnowy współczesnego człowieka i chrześcijanina. 7. Papież Jan Paweł II o „nowej ewangelizacji”. 8. Uwagi końcowe;
Słowa kluczowe: Wiara, Misje, Nowa ewangelizacja, Prawo Kanoniczne
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Sylwester Kasprzak and ",
title = "Nowa ewangelizacja środkiem odnowy człowieka czasów współczesnych - interpretacja kanonu 208 i kanonu 211",
journal = "NURT SVD",
year = "2004",
number = "1",
pages = "105-126"
}
Cytowanie w formacie APA:
Kasprzak, S. and (2004). Nowa ewangelizacja środkiem odnowy człowieka czasów współczesnych - interpretacja kanonu 208 i kanonu 211. NURT SVD, 1, 105-126.