Norma korygująca w Kościele
[The correcting norm in the Church]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Współautorzy: Autorzy własnych opracowań i tekstów w Książce:, Benedykt XVI, Józef Glemp, Stanisław Wielgus, Mieczysław Cisło, Ryszard Karpiński, Czesław Bartnik, Stanisław Rapa, Zbigniew Zalewski, Andrzej Niedużak, Wacław Tomasz Depo, Andrzej Derdziuk, Stanisław Dyk, Władysław Głowa, Krzysztof Góźdź, Krzysztof Guzowski, Andrzej Kociński, Jerzy Koperek, Czesław Krakowiak, Zdzisław Kupisiński, Janusz Lekan, Jarosław R. Marczewski, Włodzimierz Osadczy, Zofia Pałubska, Roland Prejs, Marcin Pudo, Marian Rusecki, Walerian Słomka, Helena Słotwińska, Marian Zdzisław Stepulak, Piotr Szczur, Mariusz Szram, Stanisław Wilk, Halina Wrońska, Mirosław S. Wróbel, Marek T. Zahajkiewicz, Stanisław T. Zarzycki, Henryk Zimoń, Stanisław Dubiel, Sylwester Kasprzak, Antoni Kość Jadwiga Potrzeszcz, Józef Krukowski, Wojciech Łączkowski, Stanisław Paździor, Stanisław Tymosz, Stanisław Janeczek, Jan Kłos, Piotr Moskal, Zenon E. Roskal, Alfred Marek Wierzbicki, Tadeusz Gacia, Józef Japola, Piotr Kochanek, Witold Kołbuk, Lechosław Lameński, Mariusz Leszczyński, Bożena Noworyta-Kuklińska, Stanisław K. Olczak, Dorota Śliwa, Maria Braun-Gałkowska, Stanisław Fel, Kazimierz A. Kłosiński, Janusz Mariański, Sławomir Partycki, Alina Rynio, Ryszard Skrzyniarz, Marian Surdacki, Jacek Śliwak, Stanisława Tucholska, Edward Walewander, Adam Balicki, Monika Bartnik, Marek Bielecki, Jarosław Bubiło, Tadeusz Guz, Zbigniew Jaworski, Anna Komandowska, Bogdan Kościk, Grzegorz Kowalski, Wojciech Łysiak, Jerzy Markiewicz, Paweł Marzec, Wioletta Nowaczewska, Maria R. Pałubska, Jerzy Parchomiuk, Tomasz Sienkiewicz, Ryszard Tłuczek, Piotr Wiśniewski, Wiktor Wojciechowski, Edmund Juśko, Zbigniew Narecki, Marian Wolicki, Marian Kozaczka, Jerzy Czerwień, Adam K. Firosz, Jan Kopiec, Dariusz Majewski, Józef Styk, Kazimierz Śmigiel, Jan Świtka, Albert Warso
Miejsce: Lublin
Rok wydania: 2011
Tytuł publikacji: Veritatem in Caritate. Księga Jubileuszowa z okazji 70. urodzin Księdza Biskupa Profesora Jana Śrutwy
Redaktorzy: Wacław Depo, Mariusz Leszczyński, Tadeusz Guz, Paweł Marzec
Strony od-do: 415-
Streszczenie: Prawo kanoniczne jest obrońcą indywidualnego sumienia wiernego, a przeciwnikiem czystego formalizmu prawnego. Wierny korzystając z przywileju epikii, zawsze jednak powinien na myśli mieć dobro wspólne, gdyż chodzi o wyrobienie odpowiedzialnej postawy chrześcijanina, która pozwoli mu zachować wolność, a z drugiej strony złagodzi ostrość litery prawa. Artykuł określa czym jest epikia w Kościele i przywołuje różne poglądy autorytetów nauki. Jeśli chodzi o kanonistów to uzasadniają oni stosowanie epikii w trzech przypadkach: 1) ustawa utraciła swój cel, co rozumieją w ten sposób, że jej przestrzeganie przyniosłoby w konkretnym przypadku ciężką szkodę (nie chodzi o utracenie przez ustawę swojego celu w odniesieniu do całej społeczności); 2) w przypadku, gdy nastąpiła kolizja ustaw; 3) ustawa byłaby do przestrzegania jedynie z nadzwyczajnymi, nie odpowiadającymi intencjom ustawodawcy kościelnego, trudnościami. Struktura artykułu składa się z 5 paragrafów: 1. Wprowadzenie. 2. Czy epikia dalej obowiązuje? 3. Pojęcie i znaczenie epikii według nauki; 4. Epikia rozumiana jako „słuszny środek”; 5.Epilog.
Słowa kluczowe: wierny. epikia. prawo kanoniczne.