Sztuka „akompaniamentu” organowego we Francji na przełomie XVII i XVIII wieku. Jacques Boyvin i jego Traité abregé de l’accompagnement pour l’orgue et pour le clavessin (1705)
[The art of organ „accompaniment” in France at the end of 17th century and at the beginig of the 18th century. Jacques Boyvin and his Traité abregé de l’accompagnement pour l’orgue et pour le clavessin (1705)]
Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowanyCzasopismo: Roczniki Teologiczne (ISSN: 2353-7272)
Rok wydania: 2016
Tom: 63
Numer czasopisma: 13
Strony od-do: 5-39
Streszczenie: Artykuł omawia zasady gry organowej, jakie Jacques Boyvin przestawił w swym Traité abregé de l’accompagnement pour l’orgue et pour le clavessin (Paris 1705). Boyvin, urodzony około roku 1653 w Paryżu, zmarły 30 czerwca 1706 roku w Rouen, przez większość swego życia działał w stolicy Normandii, gdzie od roku 1676 pełnił funkcję katedralnego organisty ciesząc się sławą jednego z najwybitniejszych organistów II połowy XVII wieku. Owocem jego wieloletniej działalności są dwa zbiory utworów organowych: Premier livre d’orgue contenant les huit tons à l’usage ordinaire de l’Eglise, wydany w Paryżu w roku 1690 i Second livre d’orgue contenant les huit tons à l’usage ordinaire de l’Eglise (Paris, 1700) oraz właśnie wspomniany traktat będący jednym z najistotniejszych źródeł dotyczących praktyki gry na instrumentach klawiszowych przełomu XVII i XVIII wieku. W rozdziale pierwszym Traité abrégé omawia Boyvin najważniejsze zasady kompozycji oraz wyjaśnia znaczenie wybranych oznaczeń stosowanych w zapisie basse continuë. W rozdziale drugim jego uwaga koncentruje się na różnych kwestiach dotyczących praktycznego aspektu budowania współbrzmień. Rozdział trzeci zawiera szereg uwag praktycznych i wykonawczych, których w jego rozumieniu należy przestrzegać w czasie gry na organach lub klawesynie. Rozdział ostatni (Des transpositions), porusza niezwykle istotną kwestię, zwłaszcza dla liturgicznej gry organowej, jaką była odpowiednia transpozycja skal. Dopełnieniem treści niniejszego artykułu jest przekład na język polski całości traktatu (pierwszy w polskiej muzykologii) oraz ćwiczenia organowe (preludia), jakie Boyvin zamieścił na końcu swego dzieła. Autor wyraża nadzieję, że lektura niniejszego artykułu okaże się przydatna zarówno dla organistów pragnących pogłębić swoją wiedzę z zakresu wykonawstwa muzyki dawnej, jak i dla muzykologów zainteresowanych XVIII-wieczną teorią muzyki francuskiej.
Słowa kluczowe: sztuka „akompaniamentu” organowego, Francja, XVII i XVIII wiek, Jacques Boyvin, organy, basso continuo, basse continuë
Dostęp WWW: https://www.kul.pl/files/1012/Articles_PDF/pdf_milosz_aleksandrowicz_sztuka_akompaniamentu_organowego_we_francji_na_przelomie_xvii_i_xviii_wieku._jacques_boyvin_i_jego_traite_abre.pdf
DOI: 10.18290/rt.2016.63.13-1
Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Miłosz Aleksandrowicz",
title = "Sztuka „akompaniamentu” organowego we Francji na przełomie XVII i XVIII wieku. Jacques Boyvin i jego Traité abregé de l’accompagnement pour l’orgue et pour le clavessin (1705)",
journal = "Roczniki Teologiczne",
year = "2016",
number = "13",
pages = "5-39"
}
Cytowanie w formacie APA:
Aleksandrowicz, M. (2016). Sztuka „akompaniamentu” organowego we Francji na przełomie XVII i XVIII wieku. Jacques Boyvin i jego Traité abregé de l’accompagnement pour l’orgue et pour le clavessin (1705). Roczniki Teologiczne, 13, 5-39.