Henryk Duda

Auschwitz kontra Oświęcim. Komentarz lingwistyczny
[Auschwitz vs. Oświęcim. Linguistic commentary]

Artykuł naukowy w czasopiśmie recenzowany

Czasopismo: Język. Religia. Tożsamość (ISSN: 2083-8964)
Rok wydania: 2019
Numer czasopisma: 1 (19)
Strony od-do: 17-28
Streszczenie: W artykule na nowo rozpatrzono podnoszony od kilkunastu lat postulat rozgraniczenia stosowania nazw – Auschwitz, gdy mowa o obozie zagłady, oraz Oświęcim, gdy przekaz dotyczy miejscowości, w której ten obóz się znajdował. Autor artykułu pokazuje, że etymologia nie pomoże rozwiązać tego problemu, gdyż z historycznego punktu widzenia obie nazwy są uprawnione, choć bezsprzecznie Auschwitz jest zgermanizowaną wersją rodzimej nazwy Oświęcim. Jedynie przyjęcie, że tak Oświęcim jak i Auschwitz funkcjonują nie tylko jako nomina propria, lecz także jako symbole, metafory bądź zapelatywizowane nazwy własne, pozwala racjonalnie uzasadnić takie rozgraniczenie. Źródłem problemu jest fakt, że wtórne, przenośne użycia obu nazw, rzucają cień na współczesne miasto Oświęcim i jego mieszkańców oraz mogą wspierać tezę o ich rzekomej współodpowiedzialności za Holokaust. W konkluzji autor dochodzi do wniosku, że w sytuacji, gdy mowa o mieście, w tekstach polskich powinno się używać nazwy Oświęcim, w tekstach obcych natomiast mogą wystąpić obcojęzyczne wersje tej nazwy (np. niem. Auschwitz czy żyd. Oszpicyn). Zaś w przypadku użyć nieprymarnych, metaforycznych autor preferuje Auschwitz.
Słowa kluczowe: nazwy własne w dyskursie, przenośne użycia nazw własnych, apelatywizacja nazw własnych, konotacje kulturowe nazw własnych, różnojęzyczne warianty nazw własnych
Dostęp WWW: https://jezyk.religia.tozsamosc.ajp.edu.pl/resources/html/article/details?id=217947



Cytowanie w formacie Bibtex:
@article{1,
author = "Henryk Duda",
title = "Auschwitz kontra Oświęcim. Komentarz lingwistyczny",
journal = "Język. Religia. Tożsamość",
year = "2019",
number = "1 (19)",
pages = "17-28"
}

Cytowanie w formacie APA:
Duda, H. (2019). Auschwitz kontra Oświęcim. Komentarz lingwistyczny. Język. Religia. Tożsamość, 1 (19), 17-28.