Wyosobnić (się) – czyli potwierdzić jako osobę O świadomości językowej Karola Wojtyły (św. Jana Pawła II)
[On a Polish verb wyosobnić (się) 'to separate ' - that is, confirm as a person. On the linguistic awareness of Karol Wojtyła (Saint John Paul II)]

Rozdział w recenzowanej książce naukowej

Miejsce: Lublin
Rok wydania: 2020
Tytuł publikacji: Nullum referenda gratia maius est officium. Księga jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Jerzemu Pałuckiemu z okazji 65-lecia urodzin i 30-lecia pracy naukowej
Redaktorzy: Mariusz Szram, Marcin Wysocki
Strony od-do: 95-101
Streszczenie: W artykule analizuje się użycie czasownika wyosobnić / wyosabniać (się) w pismach Karola Wojtyły (św. Jana Pawła II). Rozważania prowadzą autora artykułu do wniosku, że Karol Wojtyła był bardzo świadomym użytkownikiem języka polskiego, a jego słownictwo i styl wiele zawdzięczają twórczości wybitnych polskich poetów (np. Cyprianowi Norwidowi). Analiza pokazuje także, że znaczenie kluczowych pojęć w nauce kształtuje się w związku z językiem i kulturą społeczności, w której uczony działa. „Czy bez skojarzenia wywodzącej się z greckiego πρόσωπον, zapożyczona via etruski łacińska persona miałaby to samo znaczenie, co obecnie? Czy idea wyosobnienia mogłaby powstać w głowie filozofa bądź teologa nie będącego słowiańskim native speakerem?” – pyta retorycznie autor artykułu w zakończeniu swoich rozważań.
Słowa kluczowe: Jan Paweł II, język religijny, język osobniczy, językowy obraz świata, terminologia naukowa